
Ако детето често има настинки и слични инфекции, родителите понекогаш стравуваат дека може да станува збор за проблеми со неговиот имунитет. Примарните имунодефицити се група на ретки генетски заболувања поради кои имуниот систем не може доволно ефикасно да го заштити организмот од инфекции.
Шефот на Одделот за педијатрија и детски заразни болести на Универзитетот Сеченов, д-р Анатолиј Корсунски, објаснува кога на родителите треба да им се „вклучи светилката“ за да се посомневаат на имунодефициенција.
„Тешко е да се дијагностицираат имунодефициентите бидејќи немаат специфични симптоми. Родителите треба да обрнат внимание ако нивното дете тешко се бори со инфекции, има чести воспаленија на белите дробови или други сериозни инфекции, слабо реагира на стандардната антибиотска терапија, има честа кандидијаза, апсцеси или има рани кои тешко зараснуваат, треба да се консултираат со специјалист“, вели лекарот.
Тој истакнува дека исто така е важно да се земе предвид семејната историја – во случаи кога имало сериозни инфекции во раното детство или необјаснета смрт на деца во семејството, ова можеби ќе треба дополнително да се истражи.
Докторот посочува дека на ефектот на терапијата многу влијае кога ќе почне да се применува и дека е многу важно дијагнозата да се постави што порано. Исто така, објаснува и дали сите видови на имунодефициенција се подеднакво опасни.
„Според статистичките податоци, примарните имунодефициенции се јавуваат кај околу два проценти од децата, иако е можно овие бројки да се повисоки бидејќи многу случаи не се дијагностицираат поради отсуство на симптоми во рана фаза. Не сите имунодефициенции доведуваат до сериозни последици, но секој од нив бара следење. Многумина може да не покажуваат симптоми долго време, а првиот знак се појавува кога детето веќе е во контакт со забавно опкружување ед може да доведе до смрт во првата година од животот на детето, но доколку навреме се открие и се изврши трансплантација на коскена срцевина, во 90 проценти од случаите е можно целосно враќање на имунолошкиот систем“, вели д-р Корсунски.
Овој експерт нагласува дека нема потреба од паника доколку на детето му е дијагностицирана имунодефициенција, туку бара медицински надзор, а во некои случаи и различен распоред за вакцинација, превенција од инфекции, а понекогаш и имуноглобулинска терапија.
„Родителите треба да знаат дека имунолошкиот систем на детето се развива и дека дури и со вродени аномалии, постојат начини да се минимизира ризикот. Правилната дневна рутина, ограничувачкиот контакт со патогени, одењето на лекар при првите знаци на болеста, сето тоа помага да се избегнат компликации.
Д-р Корсунски вели дека многу имунодефициенција може да се „поправат“ во детството доколку се откријат рано и дека децата имаат добри шанси за ремисија и нормално детство.