Повеќето родители сфаќаат дека без разлика колку се длабоки нивните уверувања, или колку е моќна нивната љубов кон децата – неуредната реалност, исцрпеноста од работа, обврските во домот, околу децата, викање, галама и поместување на границите: сето тоа доведува до повремени експлозии и кај најтрпеливиот родител. А, по губењето на нервите и викањето, се чувствувате лошо, можеби и посрамено исами на себе се заколнувате дека повеќе никогап нема да викате. Но, и тие ветувања брзо паѓаат во вода.
Знајте дека не сте сами. Истражувања покажуваат дека речиси 200 проценти од родителите биле во истата ситуација. Ако сакате да престанете да викате на своите деца, можно е. Кога ќе почувствувате потреба да викнете, почнете да размислувате за тоа што мислите, чувствувате и правите.
- Размислете
Налутеното зборување сами со себе, често резултира со прилагодување на ситуацијата. Со други зборови, кога ситуацијата ќе покрене бес, мислите обично минуваат низ нашата глава, пред да го покачиме тонот. Тие мисли се нарекуваат први автоматски мисли, а ова се најчестите примери на тие мисли:
- Пак плачеш? Ме можам веќе да се носам со тоа!
- Како се осмелуваш да фрлаш храна? Треба да се однесуваш подобро од ова!
- Не ми дозволуваш да спијам ни три минути! Бараш премногу внимание
- Ова е апсолутно најлошата работа која може да се случи. Зошто тоа ми се случува?
- Толку сум лута, што би можела да вриштам
- Тоа е се моја вина
- Ќе ви ги покажам последиците на ова однесување. Мора да слушате и правите како што ви е кажано, јас сум родител тука!
Пробајте: Кога ќе почувствувате дека може да викате, набљудувајте ги своите автоматски мисли. Правете се како да тие мисли се возови кои минуваат низ вашата глава. Дозволете им да поминат. Кога ќе научите да ги контролирате своите лути мисли, тие ќе поминат и вие ќе имате можност да ги трансформирате во свесни мисли.
- Почувствувајте ги сопствените емоции
Повеќето луѓе никогаш конкретно не научиле како да ги почувствуваат своите емоции. Често со најдобри намери, сме биле научени како да се смириме, опуштиме или некако да го одвратиме вниманието кога сме лути. Овие техники може да доведат до елиминирање на важните чувства кои треба да се обработат. Наместо отапување на гневот, обидете се да ги пчувствувате лутите чувства. Со тоа и полесно ќе ги спречите.
Пробајте: Кога чувствувате дека ќе почнете да викате, забележите каде во телото се чувствувате лути. На пример, сега се чувствувам луто во градите или чувствувам стегнатост во стомакот.
- Направете нешто
Ако ги вежбате првите два чекора, ќе дојдете до третиот: прави, односно ќе почувствувате дека имате избор во начинот на кој реагирате. Кога ќевежбате да бидете свесни за своите мисли и чувства во моментот на гнев, признавате и ја потврдувате својата лутина, без со неа да правите воопшто нешто. Без никакво делување.
Пробајте: Следниот пат кога ќе ве разлути вашето дете, партнер, пријател, околност или нешто друго, набљудувајте ги своите автоматски лути мисли и оставете ги да поминат, зебележите и потврдите си ја сами на себе својата лутина и како се чувствувате, а потоа не правете ништо! Постои моќ во негирањето. Искористете ја.
