Браќата или сестрите се важни личности кои многу влијаат на целокупниот развој на индивидуата, особено во детството. Нивната улога е многу важна. Особините кои се поврзани за карактерот на личноста како што се разбирањето и толеранцијата, но и агресивноста и постојаната љубомора, инаетот, повлекување од одговорности, се стекнуваат во семејството. Тесно се повразни со односите меѓу браќата и сестрите. Остануваат трајни и како возрасни, влијаат на прилагодувањето и успешноста во социјалниот и приватниот живот. Интересно е да се истакне дека тие особини често се пренесуваат од колено на колено.
Промени
Детето не може да го заштитите од промените со доаѓањето на новиот член на семејството. На доаѓањето на бебето посебно чувствително реагираат деца меѓу две и четири години. Нивната личност веќе е развиена. Но, тие се уште не можат, како постарите деца да сфатат дека доаѓањето на бебето во домот не го загрозува нивното место во семејството. Токму децата на оваа возраст мора да научат дека повеќе не се центар на внимание и дека љубовта на родителите мора да ја делат со помалиот брат или сестра. Погрешно е бебето да им го наметнувате на децата како пријател за играње. Факт е дека постарото дете не може да си игра со бебето. Бебето го бара целото родителско внимание и време. Бебешкото плачење може многу да му пречи на постарото братче или сестричка. Затоа не треба да се зачудите на прашањето „Може ли ние бебето да го вратиме назад?„
Љубомора
Љубомората е потреба за исклучиво поседување на оној кој се сака (на пример, мајката). Родителите најчесто се жалат на агресија кон браќата. Агресијата на детето во основа е вперена повеќе кон родителите, но детето не ја насочува толку кон нив, туку повеќе кон братот или сестрата, во страв да не се изгуби родителската љубов. Различното постапување на родителите кон децата, го отежнува прифаќањето на новороденото дете. Ненадејната промена на нивото на внимание и заедничкото време, е тешка за детето. Тоа особено ги погодува децата од предучилишна возраст. Истражувањата покажуваат дека мајките слично се однесуваат кон децата на блиска возраст, но кога станува збор за постари деца, бараат поголема зрелост, па и малото дете тогаш станува големо.
Очекувања на родителите
Најчесто очекуваат како „постари и попаметни„, да попуштат и да се однесуваат позрело, а притоа да не се лутат и да не се тажни ниту разочарани заради својата нова положба. Тоа е преголемо очекување кое детето главно не може да го исполни без последици. Родителите често не се свесни за тоа, а уште помалку се подготвени да го прифатат страдањето што го доживува постарото дете во таа ситуација. Осумгодишно дете кое расте во здрава, емоционално топла семејна клима, а има двегодишно братче, на прашањето кога му најтепко, одговара со тажен глас: „Најтешко ми е кога мама го бакнува брат ми и му вика „сонце мое мало„„.
Идеално би било да во секојдневното функционирање и рутина кај првороденото дете не доаѓа до преголеми промени. Дополнителни проблеми ќе се појават, ако детето во тоа време тргне во градинка, добие своја соба, или ако го испратите на подолг период кај баба и дедо. Тоа може да добие чувство на отфрленост за да остане повеќе време за грижа околу бебето.
Типични реакции
Некои типични реакции по раѓањето на братот или сестрата се:
- Зголемени конфликти со родителите, детето бара повеќе, станува раздразливо, нервозно,
- Нагласена потреба за родителска близина
- Страв од одвојување од родителите
- Загриженост
- Рамнодушност
- Депресивно повлекување
- Го врти вниманието кон себе, регресија на претходно однесување што е одраз на потребите на детето, родителите и понатаму да се грижат за него еднакво како и за второто дете
- Ноќни будења и доаѓање во кревет на родителите
- Агресивно однесување кон новороденчето кое треба одлучно и јасно да се спречи и да не го оставате детето само со бебето
Повеќето емоционални потешкотии се минливи и најчесто за неколку месеци се намалуваат, а потполно исчезнуваат за една година.
Активности кои може да ви помогнат детето да ја совлада љубомората
- Покажете му на детето колку го сакате. Таа потврда е особено важна на почетокот. Земете го албумот со слики и зборувајте му за времето кога тој бил бебе. Детето ќе има многу прашања: „Што сум јадел?, Дали многу плачев? Дали и мене моравте толку да ме носите?„ Со секоја кажана приказна ќе му биде јасно дека исто толку многу сте се грижеле за него, како што сеге се грижите за неговото братче или сестричка
- Во прво време, по раѓањето на бебето, татковците може да превземат повеќе обврски за постарите деца. Додека мајката го дои бебето или мора да внимава на него, татковците недостатокот на мајчиното внимание кај првороденото дете може да го надокнадат на тој начин што со него интензивно ќе се занимаваат и ќе превземат некои ритуали, како на пример облекување или одење со детето на спиење
- Вклучете го постарото дете во грижата околу помалото – доколку покажува интерес за тоа (може да помага околу капењето, преповивањето, хранењето).
