Кога ќерката на Мишел Мајерс била петто одделение, ѝ кажала на мајка си дека нејзината учителка баш и не и се допаѓа.
„Ќерка ми рече дека се што правела наидувало на поплаки и отпор“, вели Мајерс.
Некои родители би му рекле на детето да не се расправа со учителката, но Мајерс заземала поинаков пристап. Таа ја прашала учителката на нејзината ќерка што тие две би можеле заедно да направат, за да како тим го поддржат нејзиното дете.
„Сакав да знае дека сме во ова заедно. Не сакав да се бориме една против друга. Сакав и двете да работиме за општо добро на моето дете“, објаснува оваа орифесорка по писменост на Универзитетот Вејк Форест.
Мајерс и Линда К. Мејс, професор по детска психијатрија, педијатрија и психологија во Јеил центарот за деца, се согласуваат во следново:
„За да може детето да извлече максимум од училиштето, клучно е да има добар однос со своите наставници“.
„Детето ќе научи повеќе од некој за кој знае дека се грижи за него. Децата тогаш чувствуваат дека се видени, слушнати и ценети“, објаснуваат тие.
Ако сакате да проверите дали вашето дете се согласува со неговиот наставник или наставничка, морате да го прашате. Но, експертите велат дека не треба да поставувате директни прашања бидејќи децата сè уште ја развиваат својата когнитивна способност за комплексно размислување.
Наместо тоа, поставувајте отворени прашања. Мајерс ги нуди следниве примери:
- Што беше највозбудливото нешто што го направи вашиот наставник денес?
- Што научи, а да не си го знаел?
- Што ви се допадна денес?
- Кажи ми како постапи твојот наставник во одредена ситуација.
- Слушајте ги внимателно одговорите. Децата честопати ви кажуваат како се чувствуваат за нивниот учител, дури и ако тоа не ги прашувате директно.
