Доколку детето одеднаш покажува отпор да оди на училиште, по неколку месеци одење без проблеми, може да има многу причини. Ако се работи за помладо дете, можно е да доживува сепарациска анксиозност и да му недостасува сигурноста на домот. Можеби детето се соочува со врсничко насилство или има потешкотии во следење на наставата, па чувствува срам. Без оглед на причината, оваа ситуација не треба да ја игнорирате.
Транзициите можат да бидат предизвикувачки
Одбивањето од училиште може да се манифестира на различни начини, од плачење, бегање од училиште, постојано жалење, па дури и преку развој на различни физички симптоми како гадење, стомачни болки или главоболки од непозната причина.
Преминот од лето во почеток на учебната година или враќањето во клупите по празници, може да биде особено стресни за децата, иако овие ситуации може да се појават во текот на целата учебна година.
Децата кои се склони кон перфекционизам или се поанксиозни, почесто развиваат отпор кон училиште, а причините главно лежат во нивното чувство дека не се доволно добри и успешни според некои свои или наметнати критериуми.
Разговарајте со наставник и психолог
Кога ќе се соочите со голем отпор на детето кон училиштето, пристапете кон тоа со претпазливост. Оставањето на детето дома нема да го реши проблемот, а може уште повеќе да го отежне бидејќи детето сè повеќе ќе бара можности да не оди на училиште.
Бидете нежни и обидете се да го разберете проблемот што го мачи вашето дете. Понекогаш проблемот не се крие во училиштето туку во нешто друго. Внимавајте како изгледа денот на детето. Дали оди на училиште пешки или со јавен превоз, постои ли можност да се соочи со нешто непријатно на пат кон училиште или е преоптоварено со дополнителни активности и обврски па му треба повеќе одмор?
Разговарајте за неговите односи, дали има пријатели и како другите деца се однесуваат со него. Ако ситуацијата не се подобри, разговарајте со наставникот на детето и училишниот психолог и предупредете ги за промените во однесувањето на детето. Иако често станува збор за минливо чувство кое не треба да загрижува, понекогаш постои многу поголема и посериозна причина зад отпорот на детето.
