
Родителството е многу повеќе од зборови, тоа се одвива во секој поглед, допир и тон на гласот. Иако родителите честопати размислуваат што да им кажат на своите деца, подеднакво важно, ако не и поважно, е она што не се кажува. Невербалната комуникација и емоционалното присуство на родителите оставаат длабок белег врз емоционалниот развој на детето.
Децата го читаат говорот на телото и тонот на гласот
Уште од многу мала возраст, децата апсорбираат невербални сигнали: начинот на кој ги гледаме, ги држиме, им се насмевнуваме или воздивнуваме кога сме уморни. Децата можат да ги протолкуваат емоциите на своите родители дури и кога не ги изразуваат со зборови. Тонот на гласот, контактот со очите и говорот на телото честопати им кажуваат повеќе од која било реченица.
Емоционалното присуство гради безбедна врска
Емоционалното присуство значи дека навистина сте таму, не само физички, туку и ментално и емоционално. Ова не бара часови разговор, туку свест и внимание во секојдневните моменти. Според теоријата на приврзаност, емоционално достапните родители им помагаат на децата да развијат чувство на сигурност и доверба, што е основа за сите подоцнежни врски во животот.
Зошто „да се биде тука“ значи повеќе од игра
Експертите нагласуваат дека квалитетот на времето поминато со децата има поголемо влијание од квантитетот. Ова значи дека дури и кратките моменти на внимание, без мобилни телефони и одвлекување на вниманието, можат да направат разлика. Детето треба да се чувствува видено и прифатено, дури и кога не зборува.
Родителскиот стрес се пренесува и без зборови
Ако родителот чувствува вознемиреност, фрустрација или исцрпеност, детето ќе го почувствува тоа, дури и ако не го разбира контекстот. Истражувањата покажуваат дека децата на родители кои се под стрес покажуваат поголем степен на несигурност и емоционални проблеми, токму поради несвесното препознавање на невербалните пораки.
Како да бидете емоционално присутни?
- Исклучувајте ги уредите најмалку 15 минути на ден и посветете се на вашето дете без одвлекување на вниманието.
- Покажувајте емоции – децата учат да ги изразуваат и регулираат емоциите гледајќи ги своите родители.
- Прегрнете ја тишината – понекогаш тивкото присуство е помоќно од зборовите.
- Вежбајте емпатично слушање – погледнете го детето во очи, кимнете со главата, приближете се физички.