Откако започна дистанцирањето, ограничувањето и самоизолацијата на луѓето со цел да се спречи ширењето на коронавирусот, родителите почнаа да размислуваат за се со кое дома би можеле да ги анимираар децата, а да спречат претерано користење на екраните.
Со оглед дека многумина работат од дома, не е реткост децата подолго да се пред екраните, да гледаат цртани филмови, играат игрици или да се слушаат со пријателите. Изгледаат многу радосно, а и времето им е исполнето.
Дали во тоа постои некој проблем? Дали е во ред да во време на вонредна состојва, кога најдобро решение е сите да останеме дома, децата користат телефони, таблети, компјутери повеќе од вообичаено?
“Малку подолго поминато време пред екраните не претставува голем проблем. Најважно е да се исфрли фразата “време пред екрани“ од семејниот речник. Не се претвораме во зомби. Мозокот нема да ни изгние. Затоа, прашањето колку време е исправно не е баш релеватно. Многу е поважно да се земе предвид на кој начин се користи технологијата, отколку колку долго се користи“, истакнува психологот Џордан Шапиро.
Тој смета дека клучно е да набљудуваме дали децата гледаат разноразни снимки, или пак се вклучени во нешто кретивно, дали си играат сами или се во интеракција со другарите и слично. Многу е важно да се земе предвид на кој начин се користи технологијата.
Шапиро вели дека технологијата, и пред пандемијата со коронавирусот била дел од нашите, но и животите на децата.
Значи, дали родителот треба да чувствува вина поради времето на детето пред екарните?
Шапиро, вели дека никако не треба.
“Наместо тоа, подобро запрашајте се дали детето доволно прави и некои други работи. Дали чита? Дали редовно вежба? Дали е кретивно? Ако на сето ова одговорите со да, тогаш нема причина да се грижите околи користењето на технологијата“, истакнува докторот.