Цуцлата може да ви го олесни животот, особено по доаѓањето дома од болница, кога стресот околу доењето, грчевите, неспиењето е голем, па лажалката се чини како одлично решение. Родителите сами им ја нудат на децата, а потоа стравуваат што ќе прават со откажувањето.
Цуцлата може да стане проблем бидејќи станува навика која тешко се решава и која може да создаде негативни последици на развојот на говорниот апарат на детето. Децата кои предолго користат цуцла ( по 4-тата година од животот), предолго пијат млеко или чај со шише, или пак го цицаат палецот, во поголемиот дел од случаевите развиваат говорни потешкотии.
Како? Цуцлата, шишето и палецот влијаат на растот на забите и создаваат крив загриз, наречен уште и отворен загриз, при што задните заби доаѓаат во контакт пред предните, така што има празнина помеѓу предните заби и јазикот при изговорот “бега надвор“.
КАКО ДА СЕ ОСЛОБОДИТЕ ОД ЦУЦЛАТА?
Најчесто, после една и пол до две години, цуцлата си ја одиграла својата улога и време е заедно со детето да почнете со одвикнувањето. Ако детето било доено, веројатно помалку ќе ја користи цуцлата, па ќе ви треба помалку труд за да го убедите да се раздели со омилениот предмет.
Но, важно е да се избере вистинскиот момент, а најидеално е мајката да биде во близина на детето и да му понуди утеха кога ќе го фати криза за цуцла.
12 СОВЕТИ ЗА ЛЕСНО ОДВИКНУВАЊЕ:
- Треба да се обидете да ја елиминирате цуцлата на возраст кога детето се движи посигурно, кога има желба да ги истражува предметите околу себе и сака да ги достигне. Додека детето се занимава со „истражување“, помалку ќе размислува за цуцлата.
- Детето кое остава цуцла ја губи сигурноста. Нема потреба да почнете со оставање на цуцлата доколку се случуваат важни промени во семејството: доаѓање на брат или сестра, промена на стан, одење во градинка, бидејќи овие ситуации претставуваат стрес за детето.
- Не исмејувајте го детето затоа што има цуцла затоа што е емотивно врзано за неа. Избегнувајте фрази од типот: „Цуцлата е бљак… види колку е грда… ти си мало бебе…“ итн., таквиот начин на комуникација само го збунува и фрустрира детето.
- Започнете со постепено одвикнување. Дозволете му на детето да се смири само во одредени ситуации, како на пример, кога го заспивате.
- Кога детето не ја користи цуцлата, тргнете ја од неговото видно поле.
- Доколку детето инсистира на цуцла надвор од времето што вие сте го одредиле, посегнете по лукавството, обидете се преку имагинарни приказни да објасните зошто нема цуцла. На пример, кажете дека на цуцлата се појавиле (нацртани) црвени точки, што значи дека е болна, треба да ја однесете на лекар, а кога ќе оздрави, повторно ќе се врати.
- Поставете некои правила во кои ќе бидете доследни. Ако се колебате и сте несигурни, детето ќе го почувствува тоа.
- Важна е поддршката од сите членови на семејството и лицата кои се грижат за детето.
- Направете „таен договор“ со детето, бидејќи така ќе се чувствува како соработник, ќе биде мотивирано и гордо на себе.
- Ако детето стане нервозно и почне да го цица палецот, почекајте малку пред да го одвикнете од цуцлата.
- Оставете го детето да се дружи со врсниците кои не користат цуцла за да ја прифати идејата дека цуцлата не е потребна.
- Истите совети важат и за одвикнување од цуцла при успивање. Сметајте на кризи, но не се откажувајте. Првата вечер без цуцла прославете ја со целото семејство и дајте им до знаење дека детето успеало, па вашето малечко ќе биде гордо и мотивирано да истрае во животот без цуцла.
