Застој во растот – како да се открие?

Причините за намален раст може да бидат различни, при што повеќето се физиолошки, додека мал дел се патолошки.

Податокот дека детето на година расте помалку од 4 санитметри упатува на можно заостанување во растот и треба да ги поттикне родителите да посетат лекар, кој ќе спроведе детална дијагностичка обработка заради откривање на причината. Причините за намален раст може да бидат различни, при што повеќето се физиолошки, додека мал дел се патолошки.

Најчеста причина за намален раст

Физиолошките причини за низок раст е семејниот низок раст, кој е и најчеста причина за намален раст. Детето со висината отстапува од просечната висина за возраста, но е во склад со висината на родителите. Годишната брзина на раст е помала од кај врсниците и со растот остануваат под 5 сантиметри. Коскената возраст одговара на хронолошката возраст, пубертетскиот развој почнува на време, а конечно е достигната висина која одговара на средната висина на родителите. Конституциски забавениот раст е втор по ред по зачестеност како причина за намален раст кај децата, кои конституциски заостануваат со растот.

Заостанувањето во растот проследено е со заостанување во коскеното дозревање, а доцни и пубертетскиот развој и обично се јавува по 15. година од животот. Децата главно ја достигнуваат очекуваната конечна висина во однос на просечната висина на родителите.

Патолошки причини за низок раст

Патолошките причини за низок раст се наоѓаат кај околу 30% од децата кои доаѓаат на преглед кај педијатар – ендокринолог поради заостанување во растот. Причините се бројни: потхранетост порадии недоволен калориски внес, хронични воспалителни болести на цревата, малапорпција, целијакија. Низок раст може да предивикаат и хронични болести на останатите системи и орагни, како болести на бубрезите, црниот дроб, белите дробови, потоа природено срцеви маани, и лошо регулиран дијабетес.

Како се проверува растот на детето?

Веднаш по раѓањето на секое бебе му се мери висината, тежината и обемот на главата. Тие мерења се редовни и во идните месеци, но и години од животот на детето. Педијатарот ги споредува резултатите со табелите кои се правени по мерење на голем број деца, со следење на нивниот раст според возраста и полот. Педијатарот го споредува растот на секое дете соо податоците од табелите, за да утврди дали се движи во границите на норамала. Ако постојат отстапувања, ќе бидат одредени потребни целни анализи.