Многу деца се “живи“, но за некои може да се каже дека се многу немирни, палави, не можат да седат мирно. Експертите велат дека зад ова се крие свесната одлука на децата да се движат, која најверојатно ја носат бидејќи навистина не можат да седат мирни.
Она што првиќно треба да го имате на ум е дека на децата им треба многу повеќе движење од возрасните, но дека постојат некои проблеми кои придонесуваат за зголемена физичка активност.
Австралиските терапевти ги наведуваат можните причини за зголемена активност кај децата:
- Мускулите на детето не можат подолго да го држат во исправена положба
Имаме мускули кои се силни за кратко време и се одговорни за брзи движења. Исто така, некои мускули кои се поблиску до скелетот не се толку силни, но можат да бидат ангажирани подолго време.
Понекогаш се случува овие мускули поблиску до скелетот кај децата да не се доволно силни и да не обезбедуваат доволна стабилност, што е потребна за долго седење.
Ако е тоа случај, може да забележите дека детето е малку подгрбавено или дека се движи многу брзо.
- Детето не може да „стивне“ одредени сензации
Во околината има многу сензации кои се неважни за функционирање и опстанок и додека повеќето од нас можат да ги игнорираат и да внимаваат на важните работи, децата кои не можат да седат мирно не можат да ги „филтрираат“ овие стимули.
Доколку детето не може да „стивне “ одредени звуци, допири, чувства од околината, може да има изразена потреба да истражува сè околу него.
Она што родителите можат да го направат е да им помогнат да се фокусираат на задачите што треба да ги научат и завршат.
- Детето не добива доволно сензорни информации од вестибуларниот систем за обработка (движење и рамнотежа)
Вестибуларниот систем се наоѓа во внатрешното уво и ни дава информации за тоа каде се наоѓаме во просторот и како се движиме. Ако вашето дете е едно од оние кои постојано се лулаат напред-назад, скокаат горе-долу, се тркалаат по подот, можно е нивното тело да бара ваков тип на движење за да се чувствува смирено.
Помислете на возрасен човек кој не се чувствува добро, освен ако денот не го започне со физички вежби или брзо прошетка низ соседството. Мозокот на некои луѓе едноставно не работи добро додека телото не се синхронизира.
Колку и да звучи лудо, на немирното дете му треба движење за да се чувствува смирено и да може да одржува контрола над своите мисли и однесување.
- Детето не добива доволно информации од неговиот проприоцептивен систем (свест за телото)
Проприоцептивниот систем на детето се состои од мускули и зглобови на телото и на некои деца им е тешко да се фокусираат кога овој систем не работи за да „останат на задачата“. Кога децата ги користат своите мускули и зглобови против отпор, тие го активираат овој систем кој им дава пораки за тоа каде се нивните тела во просторот.
Ако детето ги полудува сите околу себе од потребата да се „забрка“ со ситни предмети, да се удира со своите врсници, да ги удира рацете по ѕидови, да се потпира на други и да трча наоколу, можеби му е потребно само малку да се “собере“ за да неговиот мозок и тело може да работат добро.
Во овој случај најдобро е детето да прави паузи, односно по долго седење да има периоди кога ќе се движи бидејќи тоа може да направи голема разлика во концентрацијата.
- Комбинација на овие фактори
Зголемената потреба за движење може да биде резултат на комбинација од овие фактори или ништо од горенаведените. Ако детето не се чувствува добро, има главоболка, уморно е, многу возбудено или луто, многу потешко му е да седи мирно и да се концентрира.
Во секој случај, ако ви се чини дека потребата за активност има негативен ефект врз учењето или однесувањето на детето, контактирајте стручно лице.
