Истражувачот за детски развој Клер Лернер тврди дека колку повеќе играчки има детето, помалку си игра. Големиот број играчки се менува играта. Многуте играчки може да му го одвлечат вниманието на детето, што доведува до губење на концентрацијата потребна за “учење“.
Со истото се сложува и Мајкл Малон, професор за ран развој и образование на Универзитетот во Синсинати. Неговото истражување покажало дека помалку и подобри играчки доведуваат до зголемување на делењето и соработка, две вредни животни вештини. Големиот број играчки поттикнува самостојна игра, а истовремено предизвикува чувство на непродуктивно преоптоварување.
Што тоа значи? Нема потреба стресно да го доживувате моментот да му купите се од неговиот список на желби. Многу повредно е да поминете време со своето дете.
Со истражување на 3.000 деца на возраст од 3 до 5 години на Универзитетот Оксфорд, утврдено е дека детскиот академски успех повеќе зависи од домашното опкружување и вклучувањето на родителите, отколку од играчките или електричните уреди кои им се подаруваат. Оние деца кои имале помалку играчки и биле без електроника, а имале родители кои со нив минувале повеќе време, подобро се снаоѓале во училиште и на многу подрачја на социјалниот и емотивен развој, сугерирајќи дека вниманието на родителите е е подобро од било која играчка или екран.
Ви треба ли уште еден причина? Истражувачите откриле дека благодарноста и великодушноста се зголемуваат кога наместо предмети се подарува искуство. Томас Гилович, професор по психологија на Универзитетот Корнел спровел многу студии и утврдил дека среќата произлегува од искуствата, а не од работите.
