Зошто децата почнуваат забрзано да трепкаат што многу често го осудуваме како тик?

Детето во даден момент ќе престане интензивно да трепка – најважно е да се открие причината.

Многу работи што децата ги прават, родителите не ги разбираат. Постојат фази во кои забрзано растат и се развиваат, што со себе носи голем број однесувања кои на родителите не им се секогаш јасни.

Чепкање во нос, тантруми, плачење дека шолјата е бела, а не зелена – сите тие однесувања, добро познати на родителите, се прифатени како вообичаени.

Но, понекогаш се појавуваат и други однесувања кои на родителите им делуваат загрижувачки, толку многу, што се запрашуваат “Дали е се во ред со моето дете?“.

Едно од нив е и трепкањето. Трепкањето кај други луѓе и не го забележуваме, додека тоа не стане нешто “надвор од нормалното“, односно презачестено.

Многу деца знаат да развијат токму таков вид на трепкање, од премногу до т.н. интензивно трепакње, кога ќе трепнат многу силно ги стискаат очните капаци така што тоа трае секунда подолго од што треба. Можеби прво ќе се запрашате дали е се во ред со видот на вашето дете, а потоа и дали има други здравствени или дури емотивни проблеми.

Ова се некои од причините зошто детето одеднаш почнува зачестено да трепка.

  • Некогаш решението е навистина наједноставно – на вашето дете нешто му влегло во окото. Се заглавило, се капсулирало и едноставно му пречи. Со трепкањето се обидува да го исфрли од окото, можеби и со денови. Ваквиот проблем речиси секогаш се решава сам од себе, освен ако окото не стане црвено и отечено, кога треба да отидете на лекар.
  • Неверојатно е колку емотивниот стрес, анксиозноста или стравот може да се видат на нашите тела. Експертите велат дека трепкањето може да биде предизивикано од грижи, напнатост или загриженост кај детето.

ДЕТСКИ ТИКОВИ

Децата развиваат тикови, а трепкањето е едно од најчестите. Тиковите се неконтролирани повторувачки движења и влијаат на околу 20 проценти од малите деца. Тие се влошуваат кога децата се многу уморни или под стрес.

Детските тикови често поминуваат сами по себе, важно е да не се исмевате со детето и да не разговарате за нив гласно. Доколку се загрижите бидејќи тикот не поминува, скогаш можете да се консултирате со педијатар.