Пред да сфатиме зошто се случува овој вид на приврзаност меѓу ќерките и синовите, мора да разбереме како детето ја развива својата личност во раните години. Откако ќе помине низ одредени искуства, детето развива несвесни цели кои подоцна го обликуваат неговиот животен стил.
Сигмунд Фројд генерално претпоставувал дека во раниот живот, примарен предмет на приврзаност на доенчето ќе биде неговата мајка, бидејќи мајката ги исполнува оралните желби на доенчето преку хранење. Меѓутоа, тој верувал дека таткото почнува да игра важна улога во развојот кога детето ќе влезе во фаличниот стадиум на развој, кој генерално се јавува околу тригодишна возраст.
Во многу семејства ќе најдете ќерки кои си играат со татковците, споделуваат тајни повеќе со нив отколку со мајките и обратно со момчињата. Мајка на две ќерки вели: „Толку сум депресивна кога слушам како луѓето ми велат дека ќерка ми наскоро нема да сака ништо со мене и дека сите девојчиња се татини. Но, секој родител има посебна врска со животот на детето“.
Кагоар, мајка на три ќерки и две момчиња, вели: „Моите ќерки го сакаат својот татко толку многу, што имаат посебна врска. Тие имаат работи што сакаат да ги прават, а ние имаме наши. Мислам дека девојчињата ги топат срцата на татковците и се повеќе склони да им попуштат за одредени работи. Имам 2 сестри, сите бевме миленички на тато, не можеше да згреши, уште не може! Но, јас сум и исклучително блиска со мајка ми. Сакам да го гледам односот на ќерка ми со нејзиниот татко“.
Психологот, д-р Алекс Рутагарамо објаснува зошто се појавуваат такви приврзувања.
„Сè зависи од стадиумот на детето, такви приврзувања не можат а да не се случат, но не е лесно да се идентификува зошто се случува. Мажите се поразиграни со децата отколку мајките, затоа повеќето девојчиња се приврзани за татковците, а момчињата учат дека мајка повеќе им простува (од татко им кој ги дисциплинира). Девојчињата учат дека можат полесно да се извлечат кај татковците (отколку со мајките кои ќе ги казнат)“…
На прашањето дали тоа може да штети на детскиот раст или лошо да влијае на воспитувањето, вели дека тоа е нормална појава во психологијата, колку повеќе детето расте, тоа им дава поголема вредност на родителите.
Според овие ставови, татковците се поразиграни со своите деца, што ги привлекува девојчињата повеќе да се врзуваат за нив. Родителите не треба да се грижат за ова, сè што треба да направат е да ги балансираат сите деца подеднакво за да избегнат љубомора.
