Секој родител се стреми да воспитува деца кои се самоуверени и работат со нив за да можат да бидат независни и подготвени за живот. Всадувањето чувство на независност кај децата е вреден подарок што ги поттикнува да ги развијат основните животни вештини и го поттикнува нивниот личен раст.
Колку и да ги учиме децата на одредени вештини и правила на однесување, важно е да знаеме дека тие најмногу имитираат. Затоа, родителите преку сопствените постапки, начинот на кој комуницираат и функционираат во животот, имаат најголемо влијание врз детето.
Кај родителите чии деца се независни, самостојни и подготвени за напредок, може се забележат следните 5 карактеристики:
- Донесување одлуки и решавање проблеми
Основата за градење независност кај детето е способноста за самостојно донесување одлуки и решавање на проблемите. Родителите можат да го поттикнат тоа така што ќе им дозволат на своите деца да донесуваат одлуки соодветни на возраста и ќе ги охрабрат сами да ги решаваат проблемите. Обезбедувањето насоки и поддршка кога е потребно, наместо моментални решенија, им овозможува на децата да развијат вештини за критичко размислување, да станат снаодливи, да развијат самодоверба и да научат како да се справат со предизвиците. Овој пристап ја негува нивната независност и самодоверба.
- Преземање одговорност од мали нозе
Всадувањето чувство на одговорност кај децата е од витално значење за поттикнување на независноста. Родителите можат да доделат задачи и задолженија соодветни на возраста, дозволувајќи им на децата да ги преземат своите одговорности. Оваа практика им помага да ја разберат важноста на придонесот за семејната заедница и да изградат чувство на компетентност и самодоверба. Давањето можност на децата да ги искусат последиците од нивните постапки, позитивни и негативни, исто така ги учи на одговорност и ги засилува да донесуваат одлуки.
- Размислување за личен развој
Децата треба да знаат дека способностите и интелигенцијата можат да се развијат со напор, вежбање и учење од неуспех. Родителите на успешни деца ја нагласуваат вредноста на трудот и упорноста над резултатите. Поттикнувањето на децата да прифаќаат предизвици, да учат од грешките и да истраат пред препреките, ја развива нивната самодоверба. Овој начин на размислување ги поттикнува децата да преземат иницијатива, да поставуваат цели и самостојно да ги извршуваат своите аспирации. Исто така, учат дека не треба да очајуваат и да се откажуваат по неуспехот, туку да знаат дека тоа е само уште една лекција.
- Овозможување слобода во граници
Урамнотежувањето на слободата и границите е клучно во одгледувањето независни деца. Воспоставувањето јасни и разумни граници им овозможува на децата чувство на структура и сигурност. Во овие граници, важно е да им се овозможи на децата слобода да истражуваат, да донесуваат одлуки и да ја изразат својата индивидуалност, промовирајќи ја независноста. Овој пристап им овозможува на децата да развијат чувство на автономија и саморегулација, а исто така да научат да ги почитуваат границите и да го земат предвид влијанието на нивните постапки врз другите.
- Поттикнување на отворена комуникација и емоционална интелигенција
Независните деца поседуваат силни комуникациски вештини и емоционална интелигенција, што им овозможува ефективно да ги изразат своите потреби, мисли и емоции. Родителите можат да ги поттикнат овие вештини со создавање средина на отворена комуникација, каде што децата се чувствуваат удобно да ги споделат своите мисли и грижи – без страв дека ќе бидат осудувани или критикувани. Емоционалната интелигенција им овозможува да управуваат со односите и да бараат помош кога е потребно. Тие не се срамат од своите чувства, но сметаат дека е нормално да зборуваат за нив – што е особено позитивно за менталното здравје.
