Тинејџерските години носат мноштво предизвици – емоционални, физички и социјални. Во овој период, тинејџерите често се повлекуваат, стануваат почувствителни и сè повеќе го бараат сопствениот идентитет. Иако промените во однесувањето се дел од нормалниот развој, родителите понекогаш пропуштаат суптилни знаци кои укажуваат на подлабоки потешкотии како анксиозност.
Токму затоа е важно да се препознае што навистина се крие зад одредени однесувања. Овие знаци ги споделува психологот Џејми Блох, а може да укажуваат на анксиозност кај детето.
- Чести стравови и грижи поврзани со секојдневни рутински ситуации
- Раздразливост и ненадејни промени во расположението во споредба со вообичаеното однесување
- Потешкотии со концентрирање.
- Зголемена самосвест и чувствителност на критики (на пример, постојано проверување во огледало, прекумерно време поминато во подготовка, вознемиреност околу изгледот)
- Повлекување од социјални активности (претпочитајќи да останете дома или да избегнувате настани)
- Избегнување на тешки или нови ситуации
- Чести поплаки за болки во стомакот или главоболки без очигледна физичка причина
- Намалување на училишниот успех, промени во однесувањето на училиште или одбивање да оди на настава
- Барање постојана потврда и уверување (на пр., често поставувајќи ги истите прашања за уверување)
- Проблеми со спиењето (несоница, будење ноќе, потешкотии при заспивање)
- Користење на супстанции (алкохол, цигари, дрога) како начин за справување со непријатности
- Промени во пријателствата (повлекување од старите кругови, изненадно поврзување со нови луѓе)
„Адолесценцијата е време на големи промени, и додека одредено ниво на стрес е нормално, постојаната анксиозност може да влијае на благосостојбата на тинејџерот Клучно е да им дадеме до знаење дека нивните чувства се реални и важни, наместо да ја минимизираат или отфрлиме нивната анксиозност“, заклучува Блох.
