Иако е сосема природно детето да е врзано за мајката, факт е дека некои деца се изразено поврзани за мајките, до таа мера што „не ја пуштаат“ сама да оди ни до тоалет.
Многу мајки на социјалните мрежи покажуваат како изгледа животот кога имате дете кое е исклучително приврзано за вас. На пример, во една од снимките со 12,9 милиони прегледи, мајка по име Ариел влегува во тоалетот со својата ќерка, ја спушта да седне на комодата, цело време стои пред неа и и вели „сè е добро, тука сум“, но девојчето почнува да плаче штом мајка и ја спушти. Кога ќе пропадне обидот да ја смири, мајката повторно ја зема во раце и детето веднаш се смирува.
Во описот на видеото, оваа мајка напишала: „Не е лесно да имаш бебе кое е „залепено“ за тебе нон-стоп. Понекогаш чувствувам грижа на совест што немам време да направам нешто, но тоа е невозможно да се направи со една слободна рака“, напишала таа.
И додека многумина во коментарите и велеа на оваа мајка порачувале да „го пушти бебето да плаче“, мајките чии деца исто така се исклучително приврзани за нив ја поддржаа оваа мајка.
„Луѓето кои велат „нека плаче“ немаат поим како е да имаш дете кое е толку приврзано за тебе. По некое време, ‘оставање на детето да плаче“ само ги влошува работите. Ако можам да продолжам да го правам она што сум го започнала држејќи дете на колк, тоа и ќе го направам. Голема поддршка за тебе, мамо“, е еден од ваквите коментари.
А еве што велат експертите, како е најдобро да се однесуваат мајките кои имаат деца кои се екстремно врзани за нив.
За почеток, тие истакнуваат дека е важно мајките да знаат дека бебињата не се обидуваат да манипулираат со нив или да им го отежнат животот со своето однесување. И се е во ред, односно тоа е сосема нормално.
„Кога го истражувавме ваквото однесување, сфативме дека приврзаноста е механизам за преживување“, вели клиничкот социјален работник Кијана Шелтон. Таа истакнува дека физичката блискост со родител им дава на децата чувство на сигурност.
„Нормално е ова да се интензивира на возраст од шест до девет месеци, кога бебињата се среќаваат со повеќе луѓе, што ја засилува нивната потреба за чувство на сигурност“.
Терапевтот Еби Сенгмајстер истакнува дека бебињата се однесуваат на овој начин бидејќи “имаат здрава, сигурна врска со нивниот родител. Сигурната врска е основа за бебето и детето да растат и да се развиваат на здрав начин”.
Иако ова е знак за здрава врска помеѓу бебето и мајката, факт е дека на мајките им е тешко, па даваат совети кои можат да помогнат.
- Уживајте во времето со вашето бебе
Наместо да се обидувате да го намалите времето што го поминувате во близок контакт со вашето бебе, Сенгмајстер советува да го гледате како можност да се одморите и да ги наполните батериите, дури и ако тоа значи дека нема да завршите некои задачи.
„Кога работам со родители кои имаат вакво бебе, ги охрабрувам малку да успорат. За тоа време, тие набљудуваат што се случува и често заклучуваат дека проблемот бил во нивната претходна зафатеност“, вели таа.
Кога станува збор за советот „пушти го бебето да плаче“, вели дека тоа не помага затоа што е важно да се одговори на потребата на детето за контакт, бидејќи тоа е основата на сигурен тип на поврзување.
- Држете се до рутина
На бебињата и малите деца им е потребна блискост, а ако тоа е многу изразено, можеби може да помогне да се одреди времето за гушкање. Ова ќе му помогне на детето да знае кога е време да ужива во блискоста со мама, па ќе се чувствува посигурно и постепено ќе му се намалува потребата да биде „залепено“ за неа 24 часа на ден.
- Правете мали чекори
Шелтон советува да почне постепено да се одвојува од детето, на пример, прво да биде подалеку од него 30 секунди, потоа да се врати, а потоа да го зголеми времето на минута и така натаму.
Кога работите стануваат тешки и исцрпувачки, имајте на ум дека тоа е само фаза и нема да биде така засекогаш, советуваат експертите, кои уште еднаш подвлекуваат дека силната приврзаност на детето кон мајката е нормален дел од развојот и знак за безбедно тип на приврзаност.
