На родителите може да им биде тешко кога нивното дете не им кажува ништо за неговиот живот. Тие можат да бидат мистериозни од различни причини, а нивното разбирање може да помогне за подобра комуникација и однос помеѓу родителот и детето. Експертите за родителство издвојуваат некои од можните причини зошто детето е таинствено пред своите родители и одбива да споделува информации за својот живот.
Развојна фаза
Децата растат и повеќето бараат независност, иако сè уште не се способни сами да направат многу работи. Ова може да биде дел од нивното истражување на сопствениот идентитет. Како што растат децата, особено за време на адолесценцијата, тие се стремат да станат независни и често споделуваат помалку со своите родители или старатели, со цел да го зацврстат сопственото чувство за идентитет.
Потреба за приватност
Многу деца не сакаат кога нивните родители се постојано околу нив, особено адолесцентите. Тие често сакаат приватност за да можат да ги истражат своите интереси и подобро да се разберат себеси. На децата можеби им треба простор додека размислуваат за своите чувства и искуства. Понекогаш тие сметаат дека одредени мисли или искуства се лични и претпочитаат да ги задржат за себе.
Страв од осуда или можни последици
Децата понекогаш не се чувствуваат доволно безбедни за да го изразат она што го мислат и чувствуваат. Тие може да се грижат за тоа како родителите или врсниците ќе реагираат на нивните мисли или постапки. Можеби чуваат тајни за да избегнат казна или неодобрување. Односите со врсниците може да влијаат и на нивната потреба за тајност, децата може да сокријат нешто за да се вклопат или да заштитат нечии чувства.
Доживеана траума или премногу стрес
Ако доживеале траума или тежок стрес, децата може да почнат да размислуваат премногу и да ги потиснуваат своите чувства. Тајноста може да послужи како механизам за справување за да се заштитат од дополнителна емоционална болка. Таквите деца често стануваат тивки и повлечени и може да страдаат од ниска самодоверба.
