Еден од најценетите стручњаци по прашање на воспитувањето деца, д-р Ранко Рајовиќ кој е основач на НТЦ програмата, вели дека наједноставно се опишува како примена на медицината во педагогијата. Тоа е систем на учење насочен на развојот на когнитивните способности кај децата. Според лекарот, со развојот се почнува уште во утробата, а најголемите грешки родителите ги прават веќе во првите месеци од животот на детето.
“Од децата правиме биолошки инвалиди. Ако морам да изберам само една – најголемата грешка е дефинитивно презаситеноста. Не им дозволуваме да ги развиваат своите биолошки потенцијали, па ни се случува во училиште да не можат да пишуваат, седат, да скокнат наназад… децата имаат се повеќе оштетувања во развојот, а за тоа најодговорни се родителите“, појаснува д-р Рајовиќ.
ПРВА ГРЕШКА – БОЈАДИСУВАЊЕ НА СОБАТА ВО СИНО ИЛИ РОЗЕВО
Познато е дека мозокот на бебето се развива уште во бременоста, па важно е мајката да внимава што јаде. Кога детето ќе се роди, истакнува д-р Рајовиќ, почнува интензивно поврзување на региите на мозокот, па е важно да се едуцираат родителите.
“Првата грешка е бојадисувањето на детската соба во сина или розева боја. За развој на мозокот, важен е контрастот, а бебето кое не гледа ништо освен контраст, има околу себе пастелна еднолична боја. Тука сме ги ускратиле за прво движење – движење на очите. Потоа кога го држат бебето, родителите панично ја фиксираат главата. Јас им велам, луѓе главчето треба да се придржува, а не да се мобилизира како да носите пациент“, додава д-р Рајовиќ, и истакнува дека првите движења се важни, за да не се развијат пореметувања на концентрацијата и многу други.
ДОЗВОЛЕТЕ ИМ ДА ПАДНАТ И СТАНАТ
Движењата се потребни за мозокот да развие некои важни регии. Примитивните рефлекси, како дигање на рамената и движење на главата, служат токму на развојот на мозокот и не смеат да се спречат. Истото важи и со ползењето, одењето, качувањето…
“Секое од тие дејствија има своја функција. Кога не им давате да се обидат сами, да паднат и да станат, добиваме деца кои на седум години паѓаат како даски, на глава. Сигурно нема да одат на работ на терасата. На трева или песок мораат да научат сами. Функцијата на проодувања е да паднат 500 пати и да наулат да ги пружаат рацете. Од друга страна, секој тој мал момент за кој се ускратени значи дека еден мал дел во мозокот не се поврзал. Па, кога има такви 20 грешки, пресметајте… Добиваме деца со оштетувања. И тоа не е болест, за тоа нема лек. Тоа се развојни пречки настанати во најраната возраст, а можат многу лесно да се избегнат“, предупредува д-р Рајовиќ.
НЕ ИМ ЈА МИКСИРАЈТЕ ХРАНАТА
Друга работа која ја истакнува лекарот е дека треба да се избегнува миксирање на храната. Кога детето почне да добива заби, веднаш треба да му се воведе цврста храна, на почетокот малку, па постапно да се зголемуваат и парчињата и количината.
“Физиологијата на мозокот е таква да милијарди импулси се испраќаат кога јадеме и ја допираме храната, џвакаме… Сето тоа е важно за развојот на интелегенцијата. Кога дете и на две години јаде миксирана храна, не развило ни јазик, ни вилица, па не може да се очекува ниту дека развојот на говорот ќе тече нормално“, појаснува д-р Ранко Рајовиќ.
