Дали треба да престанеме да ги гушкаме децата кога ќе влезат во пубертет?

Стручњаците велат дека тинејџерите честопати имаат уште поголема потреба од нежност — но клучно е да се почитуваат нивните граници.

Во многу семејства гушкањето и изразувањето нежност се дел од секојдневието. Но се поставува прашањето: треба ли родителите да продолжат да ги гушкаат своите деца и кога ќе влезат во пубертет? И, уште поконкретно, треба ли татковците да престанат да ги гушкаат своите ќерки во тој период? Колку и да звучи ова чудно за некои, темата се појави во еден подкаст и предизвика бурни и различни реакции меѓу слушателите.

Мислењата за тоа дали родителите треба да престанат да ги гушкаат децата во пубертет се поделени

Ова прашање предизвика расправа меѓу родителите на социјалните мрежи, при што се издвојуваат две јасни гледишта.

  • Детето одлучува дали сака прегратка

Дел од родителите истакнуваат дека во адолесценцијата се развива чувството за приватност и лични граници, и дека е важно да се почитува телесната автономија на децата:

Ако тинејџер или тинејџерка не сака да биде гушкан, тој избор мора да се почитува — без оглед дали станува збор за мајка, татко, син или ќерка.

Еден родител во расправата коментирал: „Кога детето е мало, гушкањето и мазењето се неопходни и слатки. Но кога тоа дете ќе порасне, мислам дека постојат подобри начини да се покаже нежност, а прегратките помеѓу речиси возрасно дете и родител едноставно ми делуваат чудни.“

Уште еден коментар го поддржал ова размислување: „Луѓето направија цела наука од гушкањето, но јас сметам дека тие не се неопходни за да покажеме блискост и интимност, а особено не за детето да ја почувствува родителската љубов.“

„Тинејџерите можеби имаат поголема потреба од прегратки отколку порано“

Друг дел од родителите и стручњаците истакнуваат дека физичката близина нема рок на траење, и дека токму чувствителниот период на пубертет е време кога децата имаат најголема потреба од нежност и поддршка. Во текот на пубертетот децата минуваат низ емотивни турбуленции, несигурни се во себе и во својот изглед, а односите со врсниците стануваат покомплексни.

Токму затоа, велат стручњаците, топлината и близината од родителот можат да бидат од исклучителна важност — особено во односот меѓу татковците и ќерките: Ќерка во пубертет треба да знае дека постои сигурен, нежен, ненаметлив и не-сексуализиран допир од маж — и дека тој доаѓа од личност која ја сака и ја штити. Со други зборови, прегратката гради чувство на сигурност, доверба и стабилност.

Што кажува истражувањето?

Според истражување спроведено од Fairy Non-Bio на 2000 татковци:

  • 6 проценти од татковците престануваат да ги гушкаат децата околу 14-годишна возраст
  • а секој десетти престанува веќе околу 10-тата година

Стручњаците предупредуваат дека ова може да создаде кај децата чувство:

  • дека се „премногу големи“ за љубов
  • дека нивното тело е непријатно или проблематично
  • дека се помалку вредни или помалку сакани отколку порано

Прегратката како развојна потреба

Истражувањата во развојната психологија покажуваат дека физичката близина го намалува стресот и го поттикнува лачењето на окситоцин — хормон поврзан со довербата и емоционалната стабилност. Тоа важи и во детството и во адолесценцијата.

Ако прегратките се толку „корисни“, постои ли возраст кога треба да престанеме да ги гушкаме своите деца? Одговорот е посложен од едноставно „да“ или „не“. Стручњаците се согласуваат дека гушкањето не е непристојно или непримерно сè додека двете страни ги почитуваат желбите на другата. Односно, ако детето сака прегратка — понудете ја. Ако детето ја одбива — прифатете го тоа без притисок и пронајдете други начини да ја изразите вашата родителска љубов.