Децата произведуваат послаби антитела на коронавирус за разлика од возрасните, открива најновата студија

Опсегот на антитела се разликува кај децата и возрасните. Антителата кај децата се состојат главно од само еден тип, IgG, кој го препознава шилестиот протеин на површината на вирусот. Возрасните имаат повеќе типови на антитела, но и други вирусни протеини и тие антитела се посилни во неутрализирање на вирусот

Децата во студијата биле на возраст од три до 18 години, а просечната возраст била околу 11 години

Децата заразени со коронавирус произведуваат послаби антитела и помалку типови од нив за разлика од возрасните. Тоа е можната причина зошто побрзо ја преболуваат болеста, се наведува во новата студија објавена во журналот „Nature Immunology“.

Претходните студии покажаа дека претераниот имунолошки одговор може да биде главниот виновник за тешки симптоми или смрт од COVID-19.

Послабиот имунолошки одговор кај децата парадоксално покажува дека токму тоа е причината зошто тие го победуваат вирусот пред да може да стигне да направи штета во организмот, а исто така може да објасни и зошто повеќето деца воопшто немаат симптоми на COVID-19, пишува „Њујорк Тајмс“.

Ниту една група на деца немала антитела на протеинот нуклеокапсид или N, кој е измешан со генетскиот материјал на вирусот. Овој протеин се наоѓа во самиот вирус, а не на неговата површина. Имунитетот ќе реагира на него само ако вирусот се прошири силно низ телото. Тоа не го гледате кај децата и  покажува дека кај нив се јавува редуцирана инфекција

Експертите веруваат дека ова е одговор и на прашањето зошто е малку веројатно дека децата ќе заразат други луѓе.

Други експерти велат дека фактот дека децата имаат помалку антитела кои се послаби, не значи дека се изложени на ризик од повторна инфекција.

„Не ви треба премногу силен имунолошки одговор за да останете заштитени барем некое време. Не знам дали би се загрижила претерано затоа што децата имаат послаб имунолошки одговор“, изјави имунологот Дипта Батачарија од Универзитетот Аризона во Тусон.

Студијата разгледувала антитела на деца во одреден временски период, но тој период бил премногу краток за да се утврди како се менуваат нивоата со возраста.

Д-р Дона Фарбер, имунолог од Универзитетот Колумбија во Њујорк, која ја предводеше студијата, заедно со нејзините колеги ги анализирале антителата на коронавирус кај четири групи на пациенти: 19 возрасни донори на плазма кои оздравеле од COVID-19 без хоспитализација, 13 возрасни хоспитализирани поради акутен респираторен дистрес синдром предизвикан од COVID-19, 16 деца хоспитализирани со мултисистемски воспалителен синдром, ретка состојба што погодува дел од заразените деца; и 31 заразено дете кое немало синдром. Во последната група, половина од децата немале никакви симптоми.

Сите испитаници имале антитела што е во согласност со наодите од слични претходни студии кои покажале дека заразените може да имаат силен имунолошки одговор.

„Ова укажува на тоа дека самата инфекција и имунолошкиот одговор на вирусот не се разликуваат од она што го очекуваме од кој било друг вирус“, вели имунологот Питер Бродин од институтот Каролинска во Стокхолм.

Но, опсегот на антитела се разликува кај децата и возрасните. Антителата кај децата се состојат главно од само еден тип, IgG, кој го препознава шилестиот протеин на површината на вирусот. Возрасните имаат повеќе типови на антитела, но и други вирусни протеини и тие антитела се посилни во неутрализирање на вирусот.

Најмалку уште една студија покажува дека децата имаат силен вроден имунитет, кој е дизајниран за борба против нови патогени, па таа прва линија на одбрана ја уништува инфекцијата во рана фаза, и затоа не мора да се потпира на подоцнежните антитела

„Децата имаат послаб заштитен одговор, но имаат и потесен одговор на антитела. Тоа е причината зошто децата не се разболуваат сериозно. Ниту една група на деца немаше антитела на протеинот нуклеокапсид или N, кој е измешан со генетскиот материјал на вирусот. Овој протеин се наоѓа во самиот вирус, а не на неговата површина. Имунитетот ќе реагира на него само ако вирусот се прошири силно низ телото. Вие не го гледате тоа кај децата и тоа покажува дека кај нив се јавува редуцирана инфекција“, рече д-р Фарбер.

Пониските нивоа на вирус во телото исто така објаснуваат зошто се чини дека децата го пренесуваат помалку од возрасните. Но, експертите предупредуваат дека претпазливоста е важна при толкувањето на резултатите, бидејќи тие претставуваат примероци земени од поединци во само еден временски момент.

Дополнителна можност е децата да имаат заштита во форма на Т-клетки, кои настанале од претходните средби со обичните настинки предизвикани од коронавируси

Примероци на деца со потешки симптоми и примероци на возрасни биле собрани во период помеѓу 24 и 36 часа по приемот во болницата или интубација поради прекин на дишењето. Кај деца со благи или без симптоми, примероците биле земени после медицински процедури.

Типот на антитела кои телото ги произведува се разликува за време на траењето на инфекцијата. Ова бил ограничувачки фактор во студијата, бидејќи научниците не ги испитувале и споредувале податоците на луѓето во различни фази на инфекцијата.

Недостатоци на студијата

Други експерти предупредија дека студијата е премала за да се извлечат релевантни заклучоци за тоа како имунитетот кај деца на различна возраст варира во одговорот. Децата во студијата биле на возраст од три до 18 години, а просечната возраст била околу 11 години. Некои студии покажале дека тинејџерите можат да бидат изложени на ист ризик како и возрасните.

Научниците исто така не успеале да објаснат зошто децата имаат ограничен одговор на антитела.

„Се чини дека е лошо ако имате помалку антитела, но исто така и ако ги имате премногу, тоа не е добар знак. Тоа обично значи дека нешто не е во ред со имунолошкиот одговор“, вели д-р Батакарија.

Најмалку уште една студија покажува дека децата имаат силен вроден имунитет, кој е дизајниран за борба против нови патогени, па таа прва линија на одбрана ја уништува инфекцијата во рана фаза, и затоа не мора да се потпира на подоцнежните антитела.

Дополнителна можност е децата да имаат заштита во форма на Т-клетки, кои настанале од претходните средби со обичните настинки предизвикани од коронавируси.

„Дали е сето тоа вродено, или всушност може да постои некое претходно сеќавање? Мислам дека е можно и едното и другото“, заклучува д-р Батачарија. (Њујорк Тајмс)