Според најново истражување, родителите своите деца ги претвораат во нарциси давајќи им поголема вредност отколку што заслужуваат. Препорачливо е да се биде емотивно наклонет кон децата, бидејќи тоа доведува до поголема самодоверба, а не до нарцисоизам.
Професор Бред Бушман, еден од авторите на студијата вели:
“Децата веруваат во тоа што ќе им го кажале родителите дека се подобри од другите. Ова не е добро ниту за детето, ниту за општеството“.
Ова истражување е прво од ваков вид и тоа го следи растењето на децата за да се испита како нарцисоизмот се развива. Истражувачите следе 565 деца од Холандија кои имале помеѓу 7 и 11 години кога почнала студијата. Ова е критичен период за појава на нарцисоизам, потенцираат експертите.
Кај децата е испитувано постоењето на типични карактерни особини за нарциси, како верување дека се подобри од другите луѓе. Исто така, за децата се испрашувани и нивните родители.
Проф. Бушман вели дека ова истражување го променило и начинот на кој тој ги воспитува неговите деца:
“Кога го започнав ова истражување, во 1990 година, мислев дека своите деца треба да се третираат како да се супер посебни. Сега внимавам да не го правам тоа. Важно е да им покажете топлина на вашите деца, бидејќи на тој начин ја зголемувате нивната самодоверба, додека преценувањето може да ја зголеми нарцисоидноста“.
СОЗДАВАЊЕ МАЛИ НАРЦИСИ
Во претходната студија, спроведена од истите истражувачи, беа вклучени родители кои ги преценувале своите деца. Тие беа прашани дали нивните деца слушнале за „Кралицата Алберта“ и „Приказната за зајакот Бенсон“, кои, всушност, не постојат. Иако биле измислени од истражувачите, некои родители тврделе дека нивните деца знаат се за нив.
Коавторот на истражувањето Еди Брумелман вели:
“Родителите кои ги преценуваат своите деца тврдат дека нивните деца знаат многу работи од многу различни области – дури и оние што не постојат“.
Се разбира, преценувањето на децата не е единствената причина за нарцисоизам, има тука и генетски и други фактори од околината. Некои деца стануваат нарциси пред другите, кога нивните родители ги преценуваат.
Д-р Брумелман смета дека ова истражување нуди практична помош на родителите:
“Преку обука, на пример, родителите можат да научат да покажуваат љубов и гордост кон своите деца, без да нагласуваат дека тие се подобри и супериорни од другите и дека имаат поголеми привилегии од другите.
