На сопственото дете можете да му помогнете така што треба да га научите дека е потребно да разговара за сите позитивни и негативни работи кои му се случуваат секој ден. Важно е детето да знае дека може да ви се довери и дека нема да го осудувате.
Идентификувајте и дефинирајте ги своите најчести емоции. Изберете три едноставни емоции како:среќа,тага,изненаденост.
- Пред своето дете кажете што чувствувате и зашто така се чувствувате. Пробајте на неутрален начин да го информирате околу негативните и позитивните емоции. На пример: за чуството на среќа да направите неделен ручек кога сите сте заедно.
- Пробајте да погодите што вашето дете чуствува. Користите зборови на пример: “Изгледаш многу тажно“ или “Сигурно си многу горд на тоа“. Ако детето има желба и трпение за разговор, можете да додадете некое објаснување околу негативите емоции. На овој начин ќе почне да забележува дека секоја постапка има свои последици.
Откако ќе остварите успешна комуникација со детето и тоа почнува да ги опишува своите емоции од ден на ден, по неколку дена прашајте го како се чувствува во врска со некој случвања .На пример“Дали те исплашија неочекуваните грмотевици?“.Чинот е поддржување за користење на емоционалниот викабулар,со кој ке постигнете разбирање,емпатија и комуникација со семејството.
