Македонија е во колективна траума. Психијатрите велат дека овој тип на траума може да се пренесе низ генерации, влијаејќи на колективната меморија, идентитет и функционирање на заедницата. Може да се манифестира на различни начини, вклучувајќи социјално распаѓање, анксиозност, депресија, жалост и постојан страв од идни настани.
Колективната траума се однесува на психолошкиот, емоционалниот и социјалниот удар што го доживува група луѓе како резултат на заеднички трауматски настан или серија настани. Таа настанува кога цела заедница, нација или група е изложена на криза која предизвикува длабок стрес, страв или штета. Примерите вклучуваат природни катастрофи, војни, геноциди, терористички напади или други големи катастрофални настани кои ја нарушуваат нормалната секојдневна активност и ја загрозуваат благосостојбата. Разбирањето што е колективна траума и учењето на начини за справување со неа може да поттикнат излекување и отпорност.
Создавањето рутина обезбедува чувство на стабилност и нормалност во неизвесни времиња. Активности како што се вежбање, свесност и одржување на здрави навики за спиење можат да помогнат во регулирање на емоциите и намалување на стресот
Што е колективна траума?
Колективната траума се јавува кога група, без разлика дали е семејство, заедница, па дури и цела нација, доживува катастрофален настан што го нарушува нивното чувство за безбедност, доверба и поврзаност. За разлика од индивидуалната траума, која влијае на една личност, колективната траума се чувствува и обработува кај многу луѓе, често опфаќајќи генерации. На пример:
- Историска траума: Настаните како ропство, геноцид и колонизација создаваат трајни влијанија низ генерациите.
- Траума во заедницата: Инцидентите како масовни пукања, терористички напади, пожари или природни катастрофи можат да влијаат на цели населби или региони.
- Глобална траума: Настаните како пандемијата ковид-19 носат широко распространети чувства на несигурност, тага и вознемиреност кај луѓето ширум светот.
Овие споделени искуства го менуваат начинот на кој функционираат заедниците, влијаејќи на односите, културните наративи и колективниот идентитет.
Знаци и ефекти на колективната траума
Поединците погодени од колективна траума може да доживеат симптоми слични на лична траума, вклучувајќи анксиозност, депресија, хипервигилантност (состојба на прекумерна будност и свесност за околината, постојано „на штрек“ во очекување на потенцијална опасност) и чувство на беспомошност. Сепак, колективната траума се манифестира и на општествено ниво, што доведува до:
- Губење на довербата во системите или институциите.
- Поларизација во заедниците.
- Колективна тага или жалост.
- Пренос на траума меѓу генерациите, каде што емоционалните лузни од една генерација влијаат на наредните.
Разбирањето на овие ефекти е првиот чекор кон заздравувањето.
Психијатрите велат дека овој тип на траума може да се пренесе низ генерации, влијаејќи на колективната меморија, идентитет и функционирање на заедницата. Може да се манифестира на различни начини, вклучувајќи социјално распаѓање, анксиозност, депресија, жалост и постојан страв од идни настани
Како да се справите со колективната траума
Заздравувањето од колективната траума бара напор и на индивидуално и на ниво на заедницата. Еве неколку начини да се справите и да ја зајакнете отпорноста:
1. Признајте ја траумата
Негирањето или избегнувањето само ги продлабочува раните. Препознавањето на влијанието на колективната траума и потврдувањето на нејзиниот емоционален данок е од суштинско значење за заздравувањето. Ова се однесува и на личните чувства и на поширокиот општествен наратив.
2. Побарајте поддршка и поврзување
Колективната траума може да создаде чувство на изолација, но заздравувањето често се случува преку поврзување. Вклучете се во групи за поддршка, организации во заедницата или професионалци за ментално здравје кои го разбираат споделеното искуство. Споделувањето приказни и слушањето на другите може да промовира солидарност и разбирање.
3. Поддршка на отпорноста преку рутина
Создавањето редовни рутини обезбедува чувство на стабилност и нормалност во неизвесни времиња. Активности како што се вежбање, свесност и одржување на здрави навики за спиење можат да помогнат во регулирање на емоциите и намалување на стресот.
4. Адресирање на системски прашања
Траумата вкоренета во системски неправди, како што се расизмот или нееднаквоста, бара системски решенија. Застапувањето, образованието и активното учество во напорите за промена може да помогнат да се изгради довербата и да се зајакнат заедниците.
5. Размислете за професионална помош
Терапијата или советувањето може да обезбедат безбеден простор за обработка на комплексни емоции и развивање стратегии за справување.
6. Движење кон исцелување
Колективната траума може да изгледа преоптоварувачка, но исто така претставува можност за раст и единство. Со признавање на болката, поттикнување на поврзаност и барање соодветна поддршка, поединците и заедниците можат да се обноват и да бидат посилни од претходно, пишува „Pyramid Healthcare“.
