Првите несигурни чекорчиња на бебето често се еден од најсреќните моменти за родителите. Иако долго се сметаше дека околностите во кои детето расте влијаат на тоа кога ќе прооди, ново научно истражување на Универзитетот во Сари откри дека и генетиката игра важна улога.
Во истражувањето учествувале повеќе од 70.000 деца, а научничките д-р Ана Гиу и д-р Ангелика Роналд идентификувале 11 генетски маркери кои можат да влијаат на развојот на мозокот и времето кога детето ќе оди самостојно. Генетиката објаснува речиси 25 % од разликите во тоа кога децата ќе проодат.
Просечната возраст за почеток на самостојно одење е помеѓу 8 и 18 месеци, објаснува д-р Глејзер. Ако детето до една година не може да стои држејќи се за мебел, до 15 месеци не може да се движи со поддршка или до 18 месеци не оди само, се препорачува консултација со лекар
Интересно е што гените поврзани со покасното проодување се поврзани и со поголем образовен успех и помал ризик од ADHD. Но, тоа не значи дека сите деца што подоцна проодуваат се подобри ученици или дека раното проодување значи проблеми со вниманието — станува збор за блага поврзаност која помага подобро да се разбере развојот на децата.
Што влијае на одењето?
Генетиката е важна, но и околината има своја улога. На децата им треба добра исхрана и доволно простор за вежбање на одењето. Педијатарот д-р Мајкл Глејзер, нагласува дека исхраната е клучна за енергија и развој на мускулите, а претераното држење во носилки или лулки може да го ограничи движењето и да го успори развојот на одењето.
Тој советува родителите да ги поттикнуваат децата на игра и самостојно истражување на просторот, бидејќи тоа ги зајакнува нивните моторички способности. Малите фрустрации, како што е неуспехот да дофатат играчка, им помагаат да учат да ги решаваат проблемите и ги јакнат мускулите.
Кога треба да се побара стручна проценка?
Генетиката е важна, но и околината има своја улога. На децата им треба добра исхрана и доволно простор за вежбање на одењето. Педијатарот д-р Мајкл Глејзер, нагласува дека исхраната е клучна за енергија и развој на мускулите, а претераното држење во носилки или лулки може да го ограничи движењето и да го успори развојот на одењето
Просечната возраст за почеток на самостојно одење е помеѓу 8 и 18 месеци, вели д-р Глејзер. Ако детето до една година не може да стои држејќи се за мебел, до 15 месеци не може да се движи со поддршка или до 18 месеци не оди само, се препорачува консултација со лекар.
Проценката на развојот вклучува преглед, следење на историјата на детето и, ако е возможно, снимки на движењата на детето, што им помага на лекарите во дијагностиката.
Иако генетските сознанија нема да ги заменат индивидуалните прегледи, д-р Глејзер верува дека ќе им помогнат на лекарите подобро да ги разберат причините зошто некои деца подоцна проодуваат.
Авторките на студијата, д-р Гиу и д-р Роналд, сакаат да ги поддржат родителите и децата, нагласувајќи дека не е важно колку брзо детето ќе прооди, туку дека секое мало дете има свој ритам на развој, пренесува „Парентс“.
