Расправиите се составен дел од животот, а доказ за тоа е што се расправаме дури и со оние што ги сакаме најмногу на светот – нашите деца. Не е важно колку години имаат мама и тато или децата, секогаш има некоја причина за расправија и тоа е сосема нормално.
Меѓутоа, она што е многу важно е како родителите се однесуваат во расправијата со своето дете, бидејќи тоа може да се одрази на менталната состојба на детето. Во продолжение прочитајте што треба да избегнувате кога се расправате со вашето дете:
- Префрлање на вина
Иако веројатно никој никогаш не го прави тоа со лоша намера, понекогаш родителите во лутина велат: „Ме полудуваш, ете затоа викам на тебе“ или „Ме изнервира, затоа викам сега“, „Ми го уништи расположението, лут/а сум на тебе“ и слично.
- Присилување
Експертите советуваат никогаш да не го присилувате детето да направи нешто, како што често прават мајките и татковците: „Направи го тоа и тоа, или ќе те казнам“. Детето едноставно не може да се справи со тоа, а единственото нешто што ќе го добиете на овој начин е детето да престане да ви верува.
Ако сакате да го насочите вашето дете кон одреден тип на однесување, отворено разговарајте со него зошто не се однесува на таков начин. Обидете се да најдете компромис и со малку труд ќе дојдете до решение.
- Удирање
Колку и да сте лути или изнервирани, не треба да удирате дете. Родителите не можат и не треба да ги постигнат своите цели со удирање и шамарање на детето. Ова создава ситуација во која детето се чувствува како жртва која не може да му се спротистави на насилникот, што е навистина страшно.
- Укинување на задоволствата
Ова е една од популарните методи што ја користат многу родители – закани дека ќе им го одземат телефонот, компјутерот, им забрануваат да се гледаат со пријателите… Меѓутоа, ако ги користите овие закани во расправија со дете, само го правите да се чувствува беспомошно и огорчено, што ќе ја уништи нивната емотивна врска со родителите и ќе ги стави во режим на отпор и борба.
Наместо тоа, експертите предлагаат да пробате нешто вакво: „Знам дека ти е тешко да правиш така-и-така/дека не сакаш да правиш така-и-така, но треба да најдеме решение за овој проблем. Ајде да смислиме нешто заедно“.
- Споредба
Речиси и да нема психолог кој не предупредил колку е штетна споредбата во кој било контекст за децата. Ако постојано му кажувате на вашето дете како малото на вашиот пријател е подобро од него, немојте да се чудите кога вашиот наследник ќе покаже недостаток на самопочит.
Напротив, многу е подобро да се научи детето уште од мали да не се споредува со другите, туку секогаш да се споредува само со себе и со своите достигнувања, бидејќи тоа е се што му треба за да напредува.
