Сè уште се зборува за бројните одлични совети кои познатиот српски академик, доктор, психијатар и писател Владета Јеротиќ ги даваше на различни теми, особено на темите брак, деца и семејство.
Особено внимание меѓу родителите привлекува едно предавање на проф. д-р Јеротиќ каде зборува за воспитувањето на децата, односно формирањето на нивниот карактер.
„Многу зависи од раното воспитување. Има една стара поговорка, не знам кој ја кажал, но е многу стара – човек е даден и зададен. Гледате колку е тоа едноставно, а длабоко вистинито. Секој човек е даден и зададен. Како даден? Даден со генетиката, во пренаталниот период. Првите три, најдоцна пет години од детството и воспитувањето во текот на тие први гнеколку години, тоа со воспитувањето може да делува песимистички. Во првите три, и со тоа се согласуваат речиси сите психолози во светот, првите три години, а најдоцна до петта година, завршено е формирањеро на карактерот. Завршено формирањето на психолошката структура на човекот. Тука секако се се одигрува во семејството, пред се со таткото и мајката…“, вели академикот.
Значи, она што родителите го прават до третата, а најдоцна до петта година на детето и како тие се однесуваат меѓу себе и кон него, има големо влијание врз формирањето на неговиот карактер. Од тие причини проф. д-р Јеротиќ потенцирал дека децата треба да имаат некои свои обврски околу тригодишна возраст, бидејќи тоа е важно за нивната независност.
„Обврските што им се даваат на децата на тригодишна возраст се многу важни. Да не речам порано, но до тригодишна возраст, детето веќе треба самостојно да извршува некои обврски. Се разбира, ако се справи добро, тогаш е и во состојба да биде пофалено. Децата треба да бидат пофалени дури и кога до крај не го направиле тоа што треба. До третата, четврта година се вели дека децата секогаш треба да бидат пофалени. Ако не направат нешто добро, покажете им по вторпат, по третпат и тогаш кога ќе го направат добро, пофалете. Ако не направи добро, никако не треба да се кара, туку само повторно да се покаже“, велел тој.
