Никој не знае на која возраст децата почнуваат да формираат долготрајни сеќавања. Некои истражувачи веруваат дека тоа се случува најрано на возраст од три и пол години и дека сè пред тоа станува дел од детската амнезија. Други пак сметаат дека овој процес почнува порано, но дека тие сеќавања не траат подолго од адолесценцијата.
А, како тоа изгледа кога ќе се примени на претходната една година и повеќе, кога бевме, но и се уште сме во екот на пандемијата предизвикана од КОВИД-19? Како овој период ќе влијае на помнењето на децата? Колку тоа зависи од нивната возраст и личноста?
Постарите деца веројатно ќе се сеќаваат на се, додека оние помладите, главно ќе ги заборават повеќето случувања.
“Децата помали од четири години, најверојатно нема да се сеќаваат на оваа пандемија, барем не од прва рака. Истовремено, основците до четврто одделение можеби ќе се присетат дека не оделе во училиште и дека луѓето секаде носеле маски. Постарите деца и тинјеџерите ќе имаат сеќавање за многу повеќе детали од овој грд период“, вели Стивен Мајерс, професор по психологија на Универзитетот Рузвелт.
Но, како децата ќе формираат сеќавање, не зависи само од нивните години. Стручњаците велат дека за тоа главна улога всушност има нивната личност.
“Се зависи од самото дете. Едни може да се почувствителни и грижливи, па мора со нив да се внимава што се кажува околу пандемијата, а други може да се и во фаза ‘не ми е гајле’“, вели Џени Јип, клинички псохолог.
Оние деца кои се почувствителни на се што се случува околу нив, ќе имаат поинтензивно помнење.
“Децата појасно ќе се сеќаваат на елементи од пандемијата кои директно влијаат на нивниот живот. Чувството на страв и нелагодност кое е проследено за се што е врзано за коронавирус, и тоа како влијае на децата“, објаснува Мајерс.
Тоа е една од причините зошто е важно родителите да водат сметка за тоа што и на кој начин зборуваат за КОВИД-19 во присуство на децата.
