Не е мал бројот на родители кои забележуваат дека нивното дете често е луто, агресивно или плачливо доколку не ја постигне саканата цел која во тој момент ја смета за важна. Некогаш детето реагира бурно само затоа што не успева да ја сложи сложувалката, да нацрта некоја фигура или не добие уште едно чоколадо.
Со вакви проблеми најчесто се среќаваат родители на деца кои покажуваат знаци на хиперактивност и слабо внимание, како и родители чии деца пелтечат.
Фрустрираноста е чувство на немоќ лицето да задоволи некоја своја потреба или желба која ја смета за многу важна. Некои лица имаат поголем праг на толеранција на фрустрацијата, и полесно ги понесуваат неуспесите, додека други тешко го поднесуваат и најмалиот неуспех. Доколку не се третира ниското ниво на толеранција на фрустрација, децата може да станат анксиозни, несигурни или може да развијат нереални стравови што директно влијае на нивниот ментален развој.
Како да се подигне прагот на толеранција на фрустрација кај вашето дете?
- Поставете краткорочни цели
Поставувајќи краткорочни цели кои можат да се постигнат во краток временски рок, му помагате на детето да одржи внимание и фокус. Набљудувајте го своето дете за да воочите во кој момент губи интерес, почнува да се досадува, станува исфрустрирано и нефокусирано. Во овој момент, поставете цел која нема да бара од детето уште долго да се задржи на истата активност (минута или две, зависно од возраста). Целта на оваа вежба е да се тренира детската толеранција на фрустрацијата, а во исто време на поставувате високи барања пред детето.
- Наградете го трудот
Наградете го детето секогаш кога ќе вложи дополнителен напор за да ја постигне саканата цел. Подобро пофалете го и наградете го неговиот труд, туку успехот како таков. Кога го фалите детето, секогаш објаснете му и дополнително нагласете колку тоа вложило труд и било вредно работејќи на нешто и дека трудот се исплател. Доколку успеете кај детето да развиете гордост и задоволство поради трудот и работата кои ги вложил за да ја постигне целта, нивото на фрустрација драстично ќе се намали. Ова е важно бидејќи детето нема да се чувствува лошо, кога нема да ја постигне саканата цел.
- Разговарајте
Многу често ќе се случи, детето да очекува некој друг да го реши неговиот проблем. Немојте да влегувате во замка на сожалување и да дозволите да манипулира со вашите чувства. Прашајте го како се чувствува, оставете го да се исплаче, гушнете го и разговарајте за проблемот и обидете се заедно да дојдете до решение. По разговорот оставете го детето само да го реши проблемот. Ако нештата почнат да се комплицираат, дајте му издишка, малу да прошета, да изгледа цртан фил, но останете доследни и барајте да ја доврши започнатата работа.
- Паузирајте
Направете пауза кога на детето некоја активност не му оди од рака и исфрустрираноста и вознемиреноста растат.По неколку минути, предложете му на детето да стане и да прошета за тензијата да се намали.
- “Не лути се човече“
Игрите како “не лути се човече“, “монопол“ и слични се најдобро средство за тренирање на толеранција на фрустрација. Овие игри се добри оти го учат детето на трпение да го дочека својот ред, да седи мирно и да е фокусирано. Исто така, се носи и со победи и порази, и ги поместува границите на толеранција на фрустрацијата.
