Децата често реагираат на стрес, промени со изливи на бес, физичка агресија и одбрана. Иако ова однесување може да биде тешко и загрижувачко за секој родител, тоа не е невообичаено. Напротив, ваквото однесување е сосема нормално, а најчесто е краткотрајно, па не треба да се грижите за тоа.
Меѓутоа, понекогаш од ваквото однесување може да се развијат посериозни нарушувања, да предизвикаат физичка или психичка штета и да го спречат детето нормално да ги извршува секојдневните задачи. Детето повеќе не може да учествува во нормални активности, постојано го менува расположението, се однесува неконтролирано. Раната дијагноза, која не е секогаш едноставно да се забележи, може да помогне животот на вашето дете, но и вашиот да се вратат во нормала.
За да може лекарот да ги сфати проблемите на вашето дете што е можно порано, вие треба да обрнете внимание на однесувањето на детето. Ако вашето дете ја кубе косата, ја удира главата, има чести испади, вика, немирно е, непристојно, голема е веројатноста дека има помалку сериозно нарушување во однесувањето. Кога ќе ги забележите овие знаци, важно е да посетите лекар или психолог што е можно поскоро.
Посериозните проблеми се претставени со агресија, пцовки, физичко насилство кон себе и кон другите. Како и во случајот со другите психолошки проблеми, прашањето за потребата од терапија зависи од времетраењето на таквото однесување.
Имено, за повеќето деца ова однесување е само фаза која поминува по неколку недели. Повремените испади не мора да ве загрижуваат. Но, ако вашето дете често влетува во неконтролиран и непотребен бес, треба да побарате помош. Вашиот матичен лекар ќе го прегледа детето и, доколку е потребно, ќе го испрати кај детски психолог.
Причините за ова однесување можат да бидат различни. Најчесто, ваквото однесување е начин на детето да ги тестира границите до кои може да оди смета дека тоа е најдобриот начин да се задоволат неговите желби.
Детските психолози велат дека најдобро е да го игнорирате и да не обрнувате внимание на таквото однесување кај вашите деца. Ако почне да има напади на бес во јавност, обидете се да го смирите што е можно потивко. Понекогаш причината за ваквото однесување може да биде емоционален стрес, незадоволство, недостаток на сон, последица на ненадејна промена или болест.
За да му го олесните овој мачен период на вашето дете, обидете се да го пронајдете изворот на неговото незадоволство. Обидете се да разберете дека и нему не му е лесно и дека најчесто не ни знае зошто се однесува така.
Слушајте го, поминувајте што е можно повеќе време со него и разговарајте. Во повеќето случаи, ваквото однесување се јавува кај деца кои не добиваат доволно внимание од околината. Тоа треба да бидете вие на прво место. Обезбедувањето семејна средина може многу да помогне во спречувањето на сериозноста на многу проблеми во однесувањето.
