Митови за родителството што го попречуваат емоционалниот развој на децата

Психологот Џејми Блок открива како некои често прифатени совети можат да го оштетат односот со детето и да го спречат во градењето самодоверба и емоционална отпорност.

Родителството е полно со предизвици, а уште потешко станува кога е опкружено со митови и застарени верувања кои сè уште се пренесуваат во општеството. На овие заблуди предупредува детскиот психолог, мајка и едукатор Џејми Блох.

Таа нагласува дека многу родители – често несвесно – веруваат во идеи кои всушност можат да му наштетат на односот со детето и да го попречат неговиот емоционален развој.

Митовите што треба да ги оставиме зад себе:

🔸 Разговорот за чувства ги прави децата слаби
„Помагањето на децата да ги именуваат своите чувства гради отпорност, го намалува ризикот од депресија и ја поттикнува емоционалната регулација“, вели Блок.

🔸 Децата ќе ги „прераснат“ своите силни емоции
Децата имаат потреба од емоционално водење и ко-регулација. Не можат сами да развијат здрави стратегии за справување без поддршка од возрасните.

🔸 Испадите на бес значат дека детето е непослушно или лошо воспитано
Според психологот, испадите се знак за преоптоварен нервен систем – не за манипулација. Детето во тој момент има потреба од поддршка, не од казна.

🔸 Момчињата не треба да плачат
„Сите деца плачат“, вели Блох. Потиснувањето на емоциите е поврзано со повисок стрес, нарушени односи и зголемен ризик од ментални проблеми во зрелата возраст.

🔸 Децата треба постојано да се фалат за да изградат самодоверба
Истражувањата покажуваат дека претераната пофалба може да има спротивен ефект. Фокусот треба да биде на трудот, упорноста и решавањето проблеми – а не само на резултатот.

🔸 Децата треба секогаш да бидат среќни
Непријатните емоции се нормален и здрав дел од животот. Децата кои ги искусуваат сите спектри на емоции развиваат подобра емоционална писменост.

🔸 Time-out е најдобриот воспитен метод
„Методите на time-in (присуство и смирување заедно со детето) се многу поефективни за долгорочни промени во однесувањето“, вели Блох.

🔸 Некои деца се едноставно родени „лоши“
Однесувањето е форма на комуникација. „Децата не се ‘лоши’ – тие прават најдобро што можат со вештините кои ги имаат. Нашата задача е да ги научиме, не да ги етикетираме.“

🔸 Игнорирањето на вознемирено дете ќе го смири
Децата учат преку ко-регулација. Смирено присуство на родителот им помага да научат како да се справуваат со емоциите. Игнорирањето често ги влошува чувствата.

🔸 Децата знаат да бидат манипулативни
Малите деца не се способни за намерна манипулација. Тоа што изгледа како манипулација, често е израз на потреба за поврзаност или сигурност.

Како што објаснува психологот, важно е родителите да сфатат дека многу од овие митови ја игнорираат вистинската емоционална потреба на детето и можат да го нарушат меѓусебното доверие. Разбирањето и пристапот заснован на наука помагаат децата да изградат отпорност и позитивна слика за себе.

„Постојат многу митови и наративи за родителството што општеството ги прифаќа како вистина, иако научните истражувања не ги потврдуваат. Од моето лично и професионално искуство, гледам како овие митови го потценуваат детето и ја нарушуваат поврзаноста, па дури и самопочитта. Родителството станува полесно кога ќе ги отфрлиме застарените совети и почнеме да веруваме во она што науката ни го кажува за детскиот мозок“, заклучува Блох.