Ако сте како повеќето луѓе, барем еднаш сте помислиле дека бебето е толку слатко што би можеле „да го изедете“. Не буквално, се разбира. Но преправањето дека сакаме „да ги изедеме“ бебињата, односно кажувањето на бебето дека е толку слатко што би го „изеле“, па дури и ставањето на неговото раче или стапалце во уста и правење звуци како при јадење – е многу честа појава кај луѓето.
Зошто? Зошто бебињата секогаш ни се чини дека се метафорички „вкусни“, дури и кога не сме гладни? Научниците со скенирање на мозокот го откриле одговорот на ова интересно прашање.
Нивните откритија покажале дека најголема улога има мирисот на бебињата. Истражувачите проучувале две групи од по 15 жени. Во едната група имало жени кои родиле во последните шест недели, а во другата жени кои никогаш не родиле. На двете групи им биле дадени пижами од новороденчиња стари два дена. Се покажало дека мирисот на пижамите предизвикал одредена активација кај жените, особено кај мајките. Мирисот на новороденчињата поттикнува психолошка реакција слична на онаа кога на гладна личност ќе ѝ понудите вкусен оброк.
Од друга страна, останува непознато дали тој ефект кај мајките се појавува поради биолошки промени во мозокот предизвикани од породувањето или како последица на тоа што новите мајки го мирисале своето бебе.
Дека мирисот на новороденчињата во првите месеци по породувањето им помага на мајките да се соочат со стравови и грижи, но и дека го поттикнува лачењето допамин – хормонот заслужен за љубовна еуфорија – покажале и претходни истражувања.
Во секој случај, изгледа дека мирисот игра многу важна улога во поврзаноста меѓу мајките и нивните деца. Едно истражување покажало дека дури 90 проценти од мајките можат да го препознаат своето бебе само по мирис, па резултатите од најновото истражување воопшто не нè изненадуваат.
