Секој човек има стравови, а многумина чувствуваат дека нивниот број се зголемува кога ќе станат родители. Општо земено, склони сме да се плашиме од работи што не можеме да ги контролираме. И родителите најчесто се плашат од бизарни опасности, оние кои го привлекуваат вниманието на медиумите и имаат филмски приказни.
Алфред Сакети, лекар од Итна помош во Њу Џерси, вели дека е вообичаено родителите повеќе да се грижат за тоа нивното дете да биде киднапирано од странец отколку да го возат во автомобил без сигурносен појас или да си играат во близина на базен. , иако несреќите поврзани со автомобил и вода претставуваат многу поголема закана за децата отколку киднапирањето.
„За жал, многу од она на што сме изложени на ТВ е осмислено да ја зголеми гледаноста, а не да ги едуцира родителите“, вели Сакети.
Д-р Сакети и други експерти откриваат колку стравовите се совпаѓаат со фактите и што можете да направите за да го заштитите вашето дете.
Големи очекувања
Страв: Се плашам дека моето дете нема да го добие образованието и можностите што му се потребни за да го оствари својот потенцијал
Во анкета на еден американски Центар за деца, ова бил еден од најчестите стравови на родителите. Тоа не ја изненади авторката Памела Пол, која ги помина последните неколку години испитувајќи ја огромната маркетиншка машинерија на производи за бебиња за нејзината книга Parenting Inc.
Пол во книгата истакнува дека родителската анксиозност ја поттикнува оваа профитабилна индустрија. Маркетиншките експерти го потхрануваат стравот, тврдејќи дека „едукативните“ играчки и производи и програмите за рано читање ќе го доведат вашето дете на брз пат кон успехот, уште пред да излезе од пелени. Авторката истакнува дека оваа родителска грижа е рационална реакција на застрашувачката економска клима.
„Во позадина на многу родителски стравови е широкото чувство на економска несигурност. Родителите се плашат дека нема да им биде лесно на нивните деца затоа што и ним не им е лесно. Многу родители денес едвај врзуваат крај со крај и сакаат поинаква иднина за своите деца“, вели Пол.
Реалност: Несомнено е дека живееме во време на економска несигурност, невработеноста и трошоците за живот се во пораст, а платите стагнираат и сè поголем број работници заминуваат во странство. Разбирливо е дека родителите се загрижени за своите деца и за тоа како ќе поминат во сè поконкурентниот свет. Но, тоа не значи дека треба да паничите и да го подготвите вашето дете за упис на факултет уште пред да почне на училиште.
Што можете да направите: Пол и другите експерти се согласуваат дека не треба да ја купувате секоја едукативна играчка што доаѓа на пазарот или да го исполнувате секој час од времето на вашето дете со активности. Кога станува збор за реализација на потенцијалот, водете со она – помалку е повеќе.
„Постојат докази дека најдоброто нешто што можете да го направите за вашето дете е да купувате помалку работи“, истакнува Пол.
„Децата кои се покреативни всушност имаат помалку играчки. Имањето мал број едноставни, основни играчки им помага на децата да ја развијат својата имагинација и снаодливост“, додава таа.
„Родителите мислат дека треба да направат сè за своите деца: да ги стимулираат, да ги забавуваат, да прават сè наместо нив за да не трпат фрустрации. Тие се загрижени дека ако не ги направат овие работи, нивното дете некако ќе заостане“, се согласува психологот Пол Донаху.
Донаху тврди дека всушност е обратно: постојаното родителско надмудрување им отежнува на децата да развијат независност, снаодливост, имагинација и основни животни вештини, сè што ќе му помогне на детето да успее на училиште и во животот.
Опасност од странци
Страв: Се плашам дека некој ќе го повреди или нападне моето дете.
Не е изненадувачки, ова е најголемиот страв. Заштитата на вашето дете е еден од најосновните родителски инстинкти. Ретко има нешто толку ужасно како помислата на детето да му наштети на странец. Нашите стравови се зголемуваат само со фактот дека нападите врз децата добиваат големо внимание во медиумите, што може да ги направи почести.
Реалност: Децата, за жал, доживуваат насилство, а Горана Буљан Фландер често зборува за тоа.
„Нема училиште каде што нема насилство. Едно истражување покажа дека 27 отсто од децата секојдневно или речиси секојдневно доживуваат некаква форма на врсничко насилство“, вели таа.
Што можете да направите: Според социологот Дејвид Финкелхор, да се заштити сопственото дете значи едноставно да го правите она што доаѓа природно: останете поврзани со вашето дете колку што е можно повеќе.
„Одржувајте близок однос полн со поддршка и отворено комуницирајте за вашето дете да се чувствува удобно да ви се довери ако нешто се случи“, вели тој. Исто така, важно е да се знае дека сторителите на физичка злоупотреба на деца обично се членови на семејството, а не странци. Најдобар начин да ги направите децата побезбедни е да им помогнете да ги развијат алатките што им се потребни за да се заштитат.
Едуцирајте го вашето дете на начин соодветн на возраста, за неговото тело и соодветни и несоодветни форми на контакт и охрабрете го да побара помош од вас или од други возрасни лица доколку некогаш се чувствува загрозено.
Несреќи и повреди
Страв: Се плашам дека моето дете ќе биде повредено во некаква несреќа, како што е сообраќајна несреќа.
Реалност: Ова е родителски страв што не може да се занемари: Повредите во сообраќајни несреќи се водечка причина за смрт кај децата.
Што можете да направите: „Голем број случајни трауматски несреќи може да се спречат“, вели Сакети.
Седишта за во автомобил, безбедносни појаси, шлемови за велосипеди и здраворазумни мерки на претпазливост на игралиште: Сакети вели дека овие едноставни безбедносни мерки можат да направат огромна разлика.
„Зачуден сум колку деца гледам како се возат во автомобил без појаси или возат велосипед без кацига“, вели тој.
Сакети нагласува дека заштитата од повреди на главата е особено важна.
„Во целокупната шема на нештата, медицината денес може да му помогне на детето да ги преживее повеќето работи што му се случуваат, освен повредите на вратот и уште полошо. Тешките повреди на главата се исклучително комплицирани за лекување“, изјави Сакети.
Тој ги советува родителите уште од мали нозе да почнат да бараат од нивните деца да користат шлемови кога возат велосипед, тротинет или скејтборд, за тоа да стане нешто што децата ќе научат да го прават автоматски. Осигурајте се дека вашите деца се врзани со ремени и вие исто така. И секако, никогаш не треба да пиете и да возите.
