Ако детето е задоволно и среќно, и родителите се. Но, ако забележите дека вашето малечко е претежно само на игралиштето, ако доаѓа дома од градинка или училиште тажно и генерално не се дружи со своите врсници, и вие како родители чувствувате непријатност и вознемиреност. Секое одење на родендени, излето за вас е кошмар.
Но, за жал, исклучувањето од игра или дружење е реалност за многу деца на училиште, на игралиште, во спортски клубови, а за детето претставува трауматично искуство.
Сигурно сте се запрашале што не е во ред, зошто токму моето дете нема пријатели. Дали е грешката во мене, во моето воспитување? Како можам да му помогнам? Причините поради кои вашето дете нема пријатели може да бидат различни, но ние ќе ги наведеме само некои од најчестите.
- Карактер
Ако детето е интроверт, или тоа да се нарече “размислува надвор од кутијата“, сака да размислува за животот или не сака да трча со останатите, најчесто му е тешко да влезе во нови пријателски односи со своите врсници.
- Вашето дете повеќе сака екрани отколку дружење
За жал, ова е време кога многу деца претпочитаат да бидат на мобилни телефони и таблети отколку да се дружат со своите врсници. Но, можеби екраните се одредена форма на компензација, замена за неприфаќањето што го доживува во околината.
- Му треба повеќе време за зближување
Можеби вашето дете е преоптоварено со училишни и воннаставни обврски и едноставно нема време да се дружи со други деца.
- Влегува во групата на многу чувствителни деца
Има деца кои имаат малку потешка личност, односно лесно влегуваат во конфликти со другите деца, инсистираат да доминираат во дружењето и играњето, што секако им пречи на неговите врсници. Постојат и деца кои се премногу чувствителни, преинтензивно реагираат на дразбите што им ги праќа околината, а нивната реакција не им одговара на другите деца, па ги избегнуваат. Како што растат децата, многу е важно тие да градат односи со другите луѓе и да ги развиваат своите социјални вештини.
Дали родителите можат да помогнат?
Решавање на коренот на проблемот: Разговарајте со детето и обидете се да дојдете до заклучок за тоа што ја предизвикува тешкотијата во стекнување пријатели. Свесноста за проблемот е веќе голем чекор во неговото решавање.
Консултирајте се со други луѓе кои го познаваат вашето дете: Разговарајте со наставниците, воспитувачките во градинка, педагошките работници или тренерите, кои работат со вашето дете, за тоа како детето функционира со своите врсници. Ќе го видите проблемот од друга перспектива, кажете им го гласно на стручњаците и можеби ќе добиете некој корисен совет од нив.
Понудете му на детето ваша помош: Дајте му до знаење дека не е само проблем, дека сте тука за него и дека разбирате колку е тешко да биде одбиено од врсниците.
Објаснете ги основите на пријателството: Можеби дел од проблемот е што вашето дете не знае што навистина значи да се биде пријател. Разговарајте за поими како што се сочувство кон другите, давање, толеранција, простување.
Бидете пример: Запомнете, вие сте најдобриот пример за вашето дете. Гледајќи ги вашите интеракции со другите, најдобро ќе научи што значат квалитетни и здрави меѓучовечки односи.