
Чувството на огорченост им е познато на сите. Може да се појави во партнерствата, на работа, но и во односите меѓу родителите и децата. Според д-р Џин Бересин, огорченоста и незадоволството кај децата настанува кога се чувствуваат неправедно третирани, а со текот на времето тоа може да ја наруши нивната доверба и однос со родителите.
Во продолжение откријте кои родителски навики можат да поттикнат огорченост и како да ги замените со поздрави пристапи.
Недоследно родителство
На децата им треба структура и предвидливост. Кога родителите понекогаш се премногу опуштени, а понекогаш премногу строги, децата стануваат збунети и несигурни. „На децата им е потребна структура и доследност, исто како што имаат на училиште“, вели д-р Џин Бересин. Клучно е да се применуваат правилата и последиците доследно.
Неисполнети ветувања
Заборавање на ветувања, дури и ако причината е оправдана, може да предизвика разочарување кај децата. Психологот Кенеиша Синклер-Мекбрајд советува: „Признајте ја грешката, изразете разбирање и понудете нов план“.
Наметнување на сопствените очекувања
Родителите често ги проектираат сопствените неостварени соништа на своите деца, верувајќи дека тоа го прават од љубов. Но, децата тогаш може да се чувствуваат како да не се доволно добри ако не ги следат истите цели. Поддржете ја нивната уникатност и интереси.
Прекумерна контрола
„Никој не сака да биде постојано следен“, вели д-р Џин Бересин. Родителите кои се обидуваат да имаат целосна контрола врз училиштето, социјалниот и дигиталниот живот на детето всушност ја поткопуваат довербата и независноста. На децата им треба можност да прават грешки и да учат од нив. Наместо постојан надзор, обезбедете структура и бидете таму кога им требате.
Минимизирање на детските чувства
Кога детето изразува незадоволство, родителите често реагираат со сопствена фрустрација. Психологот Ен-Луиз Локхарт вели дека тоа може да доведе до чувство дека емоциите на детето не се важни. Наместо тоа, признајте ги чувствата на вашето дете, покажете разбирање и изразете благодарност за времето поминато заедно.
Фаворизирање на едно дете
Дури и кога тоа не е намерно, децата можат да почувствуваат дека се фаворизираат брат или сестра. Важно е редовно да разговарате со децата и да ја слушате нивната перспектива. Ако забележите промени во однесувањето – љубомора, пркос или повлекување – отворено прашајте што ги мачи и поминувајте повеќе индивидуално време со нив.
Донесување заклучоци наместо слушање
Родителите понекогаш претпоставуваат дека знаат што се случува со нивното дете без да прашаат. Но, децата сакаат да бидат видени и слушнати. Поставувајте прашања за нивните интереси, училиште, чувства. Бидете ментално и емоционално присутни, без судење и заклучоци.
Недостаток на извинување
„Родителите грешат и тоа е нормално“, вели д-р Берешин. Но, ако не се извини, им испраќа порака на децата дека нивните емоции не се важни. Признајте ги грешките, покажете жалење и објаснете како следниот пат ќе се справите подобро. Ова ги учи децата на одговорност и чесност.