Децата кои растат со нарцисоидни родители често се соочуваат со емоционални обрасци што влијаат на нивната слика за себе и на односите со другите. Таквите родители ги ставаат сопствените потреби пред детските, очекувајќи постојано восхит, потврда и послушност. Нивните зборови оставаат длабока трага – зад привидно безопасни реченици често се крие порака што ја поткопува детската самодоверба и емоционална сигурност.
Според советниците за семејни односи, начинот на комуникација во семејството станува темел на самопочитта што децата ќе ја носат во зрелоста. Ова се некои од речениците што децата на нарцисоидни родители ги слушаат најчесто.
„Поради тебе сум несреќен/на.“
Оваа реченица создава кај детето чувство на вина и одговорност за емоциите на родителот. Таквите деца учат да ги потиснуваат своите потреби само за да го „поправат“ расположението на другите. Овој емоционален притисок подоцна може да доведе до страв од конфликти и постојана потреба да се угодува на другите.
Со време, детето почнува да губи чувство каде завршува неговата одговорност, а каде започнуваат туѓите емоции.
„Зошто не можеш да бидеш повеќе како брат ти/сестра ти?“
Споредбите во семејството оставаат длабоки последици врз детската самодоверба.
Со ваквата реченица, родителот испраќа порака дека детето не е доволно добро такво какво што е. Таквите споредби создаваат соперништво, несигурност и трајна сомнеж во сопствените способности. Во зрелоста, овие деца често имаат потешкотии да развијат автентичност и самопочит.
„Сè ова го направив за тебе.“
Иако звучи како потсетник на родителска жртва, оваа реченица создава чувство на должност и емоционален долг. Детето почнува да верува дека мора постојано да докажува благодарност и дека љубовта мора да се заслужи. Позадината најчесто е потребата на родителот за контрола и потврда, а не вистинска грижа. Таквиот однос го спречува детето да развие здрава независност.
„Никој нема да те сака како јас.“
Иако звучи како израз на љубов, оваа реченица поттикнува страв и емоционална зависност. Детето добива порака дека светот надвор е небезбеден и дека без родителот ќе биде одбиено или осамено. Таквите зборови го спречуваат емоционалното одвојување и создавањето здрави односи во зрелоста. Детето учи да ја меша љубовта со контрола и страв.
„Претеруваш, не е тоа ништо страшно.“
Со ваквите зборови родителот ги поништува чувствата на детето, создавајќи длабок чувство на несигурност и збунетост. Кога децата постојано слушаат дека нивните емоции „не се важни“, тие почнуваат да се сомневаат во сопствената перцепција.
Со текот на времето, тоа може да доведе до проблеми со изразување на емоции и повлекување од блискост.
Начинот на кој родителите разговараат со своите деца директно ја обликува нивната емоционална стабилност и самодоверба. Препознавањето на ваквите реченици е првиот чекор кон прекинување на штетниот образец, кој често се пренесува од генерација на генерација. Љубовта не треба да создава вина, туку сигурност, разбирање и простор за раст.
