Некои браќа и сестри се навистина најдобри пријатели едни со други и имаат прекрасен однос, полн со почит и љубов, а за жал има и такви примери каде што постојано се расправаат, дури и кога ќе пораснат, па понекогаш и не разговараат со години.
Мајката на пет деца, Дијана Машкова, има неколку вредни совети како да се избегне љубомората помеѓу браќата и сестрите и да им помогнете да изградат однос каков што посакуваат сите родители.
Подгответе го детето за доаѓањето на бебето
Одлуката за проширување на семејството ја носат исклучиво родителите, но важно е да се подготви постарото дете или децата за доаѓањето на помал брат или сестра. Објаснувајќи ги промените кои следуваат, ќе го подготвите за неговата нова улога во семејството, а доколку случајно оваа фаза била прескокната за време на бременоста, секако е добра идеја и подоцна да разговарате со детето.
Не заборавајте да му нагласите дека доаѓањето на бебе во семејството не значи дека повеќе нема да го сакате или дека помалку ќе го сакате, а Дијана порачува дека од еден татко слушнала одлична реченица во врска со ова: „Љубовта е како балон – колку повеќе деца во семејството, толку повеќе љубов имаат родителите“.
Објаснете му дека никој нема да го заземе неговото место
Важно е на детето да му дадете до знаење дека секое дете е посебно и дека никој нема да го заземе неговото место. Мајката на пет деца нагласува дека секој свој наследник го сака на посебен начин: „Обожавам да разговарам со најстарата ќерка. Кога станува збор за мојот најстар син, наша заедничка територија е креативноста. Секое од средните деца исто така има свои предности и посебно место во моето срце. Обожувам да ја гушкам и бакнувам мојата најмлада ќерка, додека уште можам. И на секое дете му велам целосно искрено: „Ти си посебен/а. Те сакам таков каков/а што си и никого никогаш нема да салам така“, вели Дијана.
Индивидуално време со секого
И мама и тато треба да одвојат време за да комуницираат со секое дете поединечно. Ова е исто толку важно како миењето раце, забите и туширањето. Секако, важно е сите да поминуваат време заедно како семејство, но потребно е и родителите да имаат барем малку време да му посветат на секое дете поединечно, за секое малечко да мисли „мама сега е само моја“ или „ Тато сега е посветен само на мене“. Оваа мајка тврди дека кога секое дете има добар, близок однос со двајцата родители, сè е многу полесно бидејќи тогаш малечките не се караат меѓу себе за вниманието и времето на нивните родители, што всушност е честа причина за расправии меѓу браќата и сестрите.
Не ги споредувајте
Споредувањето на децата едни со други многу често го нарушува односот помеѓу браќата и сестрите. Не е ни чудо што децата се чувствуваат потценето, омаловажено или во најмала рака непријатно ако постојано им се кажува дека нивниот брат или сестра се подобри во нешто и „зошто не можеш да бидеш малку повеќе како него/неа?“ Таквото однесување создава и чувство на омилен во семејството, што ги тера браќата и сестрите да сакаат да се натпреваруваат за љубовта на мама и тато, што не е добро ниту за нив ниту за нивните односи.
Задачата на родителите е да направат секое дете да се чувствува сакано без разлика на се, да се чувствува вредно и да знае дека никој никогаш не може да го замени, дека е единствен, без разлика колку браќа и сестри имаат.
Не заборавајте дека постарото дете е сè уште дете
Природно е детето кое до неодамна беше единственото во семејството да се чувствува љубоморно кога ќе пристигне помал брат или сестра. Само затоа што детето, да речеме, пет години, станува постар брат или сестра, не го прави возрасен преку ноќ. Напротив, може дури и да дојде до уназадување во неговото однесување, па сега да бара да го држат, носат, нишаат… Сето тоа е нормално затоа што на овој начин малиот се обидува повторно да се почувствува сакано.
Добрата вест е што на постарите мали деца овој „бебешки живот“ многу брзо им здосадува, па наскоро ќе се вратат на вообичаеното однесување. Совет на мама Дијана е да избегнувате да му кажувате премногу често на вашето дете: „Ти, постарата, мораш…“ затоа што на тој начин детето добива впечаток дека секогаш мора да направи нешто затоа што е поголемо, а помалото дете е дозволено да прави сè.
Секое дете треба да има свои должности и обврски во согласност со возраста, но притоа да не заборавиме дека тие се само деца и дека имаат потреба од внимание и љубов од родителите.
