Дислексијата е невролошка состојба која подразбира потешкотии при препознавање на зборови, нивно пишување, читање, а неретко и при самото изговарање. Оваа состојба е невозможно целосно да се искорени, но можно е со вежбање и правилна терапија да се направи речиси незабележлива. Најчесто влијае на способноста за учење кај личност со нормална и натпросечна интелигенција.
Важно е да се има разбирање и навреме да се посети логопед кој може да биде од голема помош во решавањето на проблемите со дислексијата
Освен што детето често го „меша“ редоследот на буквите, неретко го менува и редоследот на броевите, па така 12 станува 21 или обратно. Покрај тоа, детето послабо го памти прочитаното и има потешкотии да го разбере она што го слуша. Одредени зборови кои детето сака да ги каже често знае да ги замени со сличен збор, но со сосема поинакво значење. Со тек на времето, како што се намалува концентрацијата на детето грешките во пишувањето и читањето стануваат се поизразени.
За резултатите да бидат што е можно попрецизни, тестовите мора да се вршат во удобно опкружување каде детето е најопуштено, бидејќи дополнителниот стрес може значително да ги влоши резултатите.
Како се третира дислексијата?
Дислексијата не може да се лекува, но може да се држи под контрола. Кога се во прашање децата, многу е битно да се препознаат симптомите што порано. Можно е да се започне со терапија веднаш по откривањето на дислексијата, што обично се случува во предучилишна возраст. Никогаш не е доцна за лекување, но резултатите секако ќе бидат подобри доколку терапијата се започне што е можно порано.
Многу е важно да се знае како да се препознае дислексијата, бидејќи во спротивно родителите често мислат дека нивното дете е мрзливо, не сака да научи да чита, а со тоа дополнително ја зголемуваат фрустрацијата кај детето, која се појавува и поради послабите резултати во училиштето бидејќи кон детето се пристапува на погрешен начин.
Ако наставниците не го препознаат детето со дислексија на време, или ако инсистираат на тоа овие ученици да функционираат како останатите, тоа доведува до чувство на пониска вредност или неспособност, наместо до желба да го остварат својот полн потенцијал на некој помалку конвенционален начин
Децата со дислексија воглавно се со просечна или натпросечна интелигенција, само поради одредени потешкотии мозокот ја губи способноста да ги преведе добиените слики на разбирлив јазик. Важно е да се има разбирање и навреме да се посети логопед кој може да биде од голема помош во решавањето на проблемите со дислексијата. Разговарајте со наставникот на вашето дете за да бидете сигурни дали постои проблем или не, а секако е добра идеја да разговарате за тоа и со докторот на вашето дете.
Доколку се утврди дека дислексијата навистина постои, важно е да вложите време и труд за да бидете во тек и да му бидете од помош на детето заедно со логопедот и наставникот. Освен тоа, бидете поддршка за детето и утешете го кога му е тешко. Секоја пофалба значи многу за детето, затоа не земајте ја здраво за готово.
Зошто се јавува дислексија?
Постојат неколку видови на дислексија, кои се разликуваат по главниот „тригер“ што ја предизвикува.
Доколку се утврди дека дислексијата навистина постои, важно е да вложите време и труд за да бидете во тек и да му бидете од помош на детето заедно со логопедот и наставникот. Освен тоа, бидете поддршка за детето и утешете го кога му е тешко. Секоја пофалба значи многу за детето, затоа не земајте ја здраво за готово
- Развојната дислексија воедно е и најчестата форма, се јавува поради хормонална нерамнотежа во раниот развој, а со вежбање и упорност овој тип на дислексија може успешно да се реши.
- Примарната дислексија воглавно е наследна и не се менува со годините и терапиите, туку останува подеднакво интензивна и оваа форма се појавува нешто почесто кај машките деца. За среќа, овие случаи се многу ретки.
- Трауматската дислексија е предизвикана од одредена траума или оштетување на делот од мозокот одговорен за читање и пишување и се појавува многу ретко.
Учениците со дислексија не треба да се третираат како инфериорни или мрзливи. Се работи за лица со нормална, а често и натпросечна интелигенција, кои лесто пронаоѓаат начин да се изразат во некои други раноти како што се спорт или уметност. Креативни се и иновативни. Ако наставниците не го препознаат детето со дислексија на време, или ако инсистираат на тоа овие ученици да функционираат како останатите, тоа доведува до чувство на пониска вредност или неспособност, наместо до желба да го остварат својот полн потенцијал на некој помалку конвенционален начин.
