Педијатрите се загрижени: Ризикот од давење на децата во базените може да се зголеми за време на пандемијата на коронавирус

Без разлика дали станува збор за класичен базен или надземен базен, четиристрана ограда со заклучена врата е најефикасното нешто што знаеме дека може да го намали ризикот од смрт за околу 50%“, вели д-р Бен Хофман од Американската академија за педијатрија

Американската академија за педијатрија апелира родителите да ги зачуваат децата безбедни
Речиси 70% од давењата кај помладите деца се случуваат во базени кога не е време за пливање

Со многу семејства кои поминуваат повеќе време дома заради пандемијата на коронавирус, Американската академија за педијатрија е загрижена дека ќе има зголемување на бројот на давења на децата. ААП ги предупредува семејствата да имаат „повеќеслојна“ заштита за да ги зачуваат децата безбедни околу водата. „Веќе видовме извештаи за зголемени стапки на давење во некои од јужните држави“, изјави д-р Бен Хофман, претседател на советот на ААП за повреди, насилство и превенција од труење, пренесува CBS Newspath.

Давењето е единствената водечка причина за смрт кај деца на возраст од една до четири години, а исто така е една од водечките причини за смрт кај тинејџерите. Речиси 70% од давењата кај помладите деца се случуваат во базени кога не е време за пливање. „Без разлика дали станува збор за класичен базен или надземен базен, четиристрана ограда со заклучена врата е најефикасното нешто што знаеме дека може да го намали ризикот од смрт за околу 50%“, вели д-р Хофман.

Други заштитни мерки околу вода вклучуваат:  

  • Празнење на кадите и малите базени веднаш по употребата
  • Постојан, внимателен надзор од страна на возрасни
  • Секој треба да научи да плива

Ако часовите за пливање во вашата област се прекинати поради пандемијата, неопходно е да имате други мерки за заштита.

Поминаа две години откако ќерката на Софија Брисес Сораја се удави во базен на роднина, две недели пред нејзиниот втор роденден. Брисес вели дека се чувствува како тоа да се случило вчера. Сораја само што требало да започне со часови една недела подоцна. „Ова дури и боли повеќе, знаејќи дека можев да започнам порано со часовите, а не почнав, или требаше да бидам повеќе присутна, а не бев, и тоа се многу емоции и мисли што ми минуваат секој ден низ умот“, вели Брисес, која се надева дека споделувањето на нејзината приказна ќе им помогне на другите семејства. „Ова ме прави да се чувствувам како, ох, можеби таа не умре залудно“, вели Брисес.