Тежнеењето кон совршенство може да изгледа како позитивна особина и кај децата и кај возрасните. Но, поради перфекционизмот, децата нема да станат успешни возрасни. Децата кои се перфекционисти обично се исклучително самокритични и веројатно страдаат од анксиозност поради можноста да направат каква било грешка.
„Таквите деца поставуваат премногу високи стандарди или чувствуваат притисок дека мора да бидат совршени“, изјави професорката по психологија Алисон Батлер за CNBC.
Нејзиниот совет до родителите е да им помогнат на своите деца да го преобликуваат начинот на кој размислуваат за грешките. Треба да ги научат да гледаат на грешките како на можности за учење.
На своите часови Батлер предава дизајнерско размислување, методологија за решавање проблеми или смислување идеи. Тоа вклучува истражување на проблеми, размислување за решенија и барање критички повратни информации за зајакнување на тие решенија пред да бидат применети.
„Таквите деца поставуваат премногу високи стандарди или чувствуваат притисок дека мора да бидат совршени“, вели професорката по психологија Алисон Батлер
„Ова е методологија која е сосема спротивна на начинот на кој би сакале да работат перфекционистите. Тие би сакале да средат сè пред да поканат кој било да дојде да го види нивното решение“, истакна Батлер.
Таа наведува дека родителите можат да го користат овој концепт за да им помогнат на своите деца да бидат помалку загрижени поради можните грешки.
Исто така предлага отворено да разговараме со децата за грешките што сме ги направиле за да ги научиме дека е сосема нормално да се греши.
