Премногу заштитнички настроените родители често имаат добри намери и сакаат да ги заштитат своите деца. Меѓутоа, прекумерната контрола може да ја попречи нивната независност и развој на вештините за донесување одлуки, што влијае на нивната способност самостојно да се движат низ светот.
Одржувањето рамнотежа помеѓу заштитата и обезбедувањето простор за раст е од суштинско значење за здрав однос меѓу родителите и децата. Овие знаци покажуваат дека родителите се премногу заштитнички настроени.
- Постојан надзор
Ако родителите секогаш ги надгледуваат своите деца и никогаш не им дозволуваат да си играат сами, тоа ги спречува да развијат самостојност.
- Донесување одлуки
Постојат родители кои ги носат сите одлуки за своите деца, од нивната облека до нивното хоби. Оваа прекумерна вклученост ги спречува да развијат вештини за донесување одлуки.
- Прекумерна грижа
Родителите кои се претерано загрижени за безбедноста и благосостојбата на своите деца често замислуваат најлошо можно сценарио. Оваа вознемиреност може да се пренесе на децата, предизвикувајќи им непотребен стрес.
- Ограничување на социјалните интеракции
Стравот од негативни влијанија може да ги наведе родителите да ја ограничат социјалната интеракција на нивните деца. Ова може да резултира со социјална изолација и потешкотии во воспоставувањето односи во иднина.
- Избегнување на ризик
Ова може да вклучува какви било ризици, дури и најмали, како возење велосипед. Ако родителите не им дозволуваат на децата да преземаат ризици, тоа ги ограничува нивните искуства и можности за градење доверба.
- Извршување на задачи наместо деца
Иако децата се способни сами да ги завршат задачите, презаштитнчките родители честопати упаѓаат за да им помогнат. Ова ја попречува нивната способност за учење и стекнување независност.
