Лековите за третман на вообичаените инфекции кај децата и бебињата повеќе не се ефикасни во големи делови од светот, поради високите стапки на резистентност на антибиотици.
Студијата предводена од Универзитетот во Сиднеј покажа дека многу антибиотици препорачани од Светската здравствена организација (СЗО) имаат помалку од 50 проценти ефикасност во лекувањето на детските инфекции како што се пневмонија, сепса (инфекции на крвотокот) и менингитис. Наодите покажуваат дека глобалните упатства/гајдлајн за употреба на антибиотици се застарени и треба да се ажурираат.
Најсериозно погодените региони се во Југоисточна Азија и Пацификот, вклучувајќи ги соседните Индонезија и Филипини, каде секоја година се случуваат илјадници непотребни смртни случаи кај деца кои се резултат на антибиотска резистентност.
Резистенцијата на антибиотици се зголемува побрзо отколку што претпоставуваме. Итно ни требаат нови решенија за да ги запреме инвазивните инфекции отпорни на повеќе лекови и непотребните смртни случаи на илјадници деца секоја година
– д-р Фиби Вилијамс, специјалист за заразни болести од Универзитетската школа за јавно здравје и Институтот за заразни болести во Сиднеј
СЗО прогласи дека антимикробната резистенција (АМР) е една од 10-те глобални закани за јавното здравје со кои се соочува човештвото. Кај новороденчињата, годишно се случуваат околу три милиони случаи на сепса на глобално ниво, и до 570.000 смртни случаи: многу од нив се должат на недостаток на ефективни антибиотици за лекување на резистентни бактерии.
Наодите, објавени вчера во „Lancet South East Asia“, додаваат се повеќе докази дека вообичаените бактерии одговорни за сепса и менингитис кај децата често се отпорни на препишаните антибиотици.
Истражувањето ја открива итната потреба за ажурирање на глобалните упатства/гајдлајн за антибиотици, за да ги одразуваат брзите стапки на АМР кои се развиваат. „Најновото“ упатство од Светската здравствена организација е објавено во 2013 година.
Студијата покажа дека еден особено антибиотик, цефтриаксон (ceftriaxone), веројатно е ефикасен во лекувањето на само еден од три случаи на сепса или менингитис кај новороденчиња. Цефтриаксонот исто така широко се користи во Австралија за лекување на многу инфекции кај децата, како што се пневмонија и инфекции на уринарниот тракт.
Утврдено е дека друг антибиотик, гентамицин (gentamicin), е ефикасен во лекувањето на помалку од половина од сите случаи на сепса и менингитис кај децата. Гентамицинот најчесто се препишува заедно со аминопеницилините (aminopenicillins), за кои студијата покажа дека исто така имаат ниска ефикасност во борбата против инфекциите на крвотокот кај бебињата и децата.
Водечкиот автор д-р Фиби Вилијамс од Универзитетската школа за јавно здравје и Институтот за заразни болести во Сиднеј е специјалист за заразни болести чие истражување се фокусира на намалување на AMR во здравствените поставки со висок товар во Југоисточна Азија.
Антибиотскиот клинички фокус е ставен на возрасните и премногу често децата и новороденчињата се изоставени. Тоа значи дека има многу ограничени опции и податоци за нови третмани
Таа исто така работи и како клиничар во Австралија. Д-р Вилијамс вели дека има зголемени случаи на мултирезистентни бактериски инфекции кај децата ширум светот.
АМР е попроблематична за децата отколку за возрасните, бидејќи новите антибиотици се со помала веројатност да бидат тестирани и да им бидат достапни на децата.
Д-р Вилијамс вели дека студијата треба да биде повик за будење за целиот свет, вклучувајќи ја и Австралија. „Ние не сме имуни на овој проблем – товарот на антимикробната резистенција е на нашиот праг“, рече таа.
Студијата исто така ја нагласува и тековната потреба од висококвалитетни лабораториски податоци за следење на ситуацијата со АМР, што ќе овозможи да бидат направени навремени промени во упатствата за третман/гајдлајн
„Резистенцијата на антибиотици се зголемува побрзо отколку што претпоставуваме. Итно ни требаат нови решенија за да ги запреме инвазивните инфекции отпорни на повеќе лекови и непотребните смртни случаи на илјадници деца секоја година“.
Студијата анализирала 6.648 бактериски изолати од 11 земји во 86 публикации за да ја прегледа чувствителноста на антибиотици за вообичаени бактерии кои предизвикуваат инфекции кај децата.
Д-р Вилијамс рече дека најдобриот начин за справување со отпорноста на антибиотици кај детските инфекции е да се направи приоритет за финансирање за истражување на нови антибиотски третмани за деца и новороденчиња.
„Антибиотскиот клинички фокус е на возрасните и премногу често децата и новороденчињата се изоставени. Тоа значи дека имаме многу ограничени опции и податоци за нови третмани“.
Д-р Вилијамс моментално бара стар антибиотик, фосфомицин (fosfomycin), како привремен спас за лекување на инфекции на уринарниот тракт отпорни на повеќе лекови кај децата во Австралија.
Таа, исто така, работи со Paediatric Drug Optimisation Committee на СЗО за да им обезбеди на децата пристап до антибиотици за лекување на инфекции отпорни на повеќе лекови што е можно поскоро, за да се намалат смртните случаи поради АМР кај децата.
„Оваа студија открива важни проблеми во врска со достапноста на ефективни антибиотици за лекување на сериозни инфекции кај децата“, вели Пол Тарнер, сениор автор на студијата и директор на Cambodia Oxford Medical Research Unit at Angkor Hospital for Children, Siem Reap и професор по педијатриска микробиологија на Универзитетот во Оксфорд, Велика Британија.
„Тоа, исто така, ја нагласува тековната потреба од висококвалитетни лабораториски податоци за следење на ситуацијата со АМР, што ќе овозможи да бидат направени навремени промени во упатствата за третман/гајдлајн.“ (EurekAlert!)
