ПИШУВА:
Прим. д-р Соња Петровска
педијатар-пулмоалерголог
♦♦♦♦♦♦♦
ХРОНИЧНА КАШЛИЦА (2)
Хронична кашлица е кашлица која трае осум недели или подолго кај возрасни, или четири недели кај деца. Сè за симптомите, кога да се посети лекар и причините кои доведуваат до хронична кашлица прочитајте во првиот дел посветен на овој здравствен проблем.
Компликации
Долготрајната кашлица може да биде исцрпувачка. Кашлањето може да предизвика различни проблеми, вклучувајќи:
- Нарушување на спиењето
- Главоболка
- Вртоглавица
- Повраќање
- Обилно потење
- Губење на контрола на мочниот меур (уринарна инконтиненција)
- Синкопа
Дијагноза
При посета на матичниот лекар, тој зема детална анамнеза и ќе изврши физички преглед. Тие може да дадат важни податоци за процена на хроничната кашлица. Многу лекари се одлучуваат прво да започнат со третман на една од најчестите причини за хронична кашлица. Ако нема клиничко подобрување, тогаш се започнува со додатни иследувања.
- Рутински рендген на градниот кош нема да ги открие најчестите причини за кашлица – постназално сливање на секрет, рефлукс на киселина или астма – може да се користи при сомнение за пневмонија и други заболувања на белите дробови. Рентген графија на параназалните синуси може да открие доказ за инфекција на синусите.
- Компјутеризирана томографија (КТ) може да се користи за проверка на белите дробови за состојби што можат да создадат хронична кашлица или на синусни шуплини.
- Тестови за функција на белите дробови се едноставни, неинвазивни тестови, како што е спирометрија, се користат за дијагностицирање на астма и ХОББ.
- Бронхопровокациони тестови со метахолин при сомнение за астма.
Лабораториски тестови
Ако искашлокот има промена во бојата – се испраќа за микробилошка анализа.
Додатни иследувања:
Доколку матичниот лекар не е во можност да најде објаснување за кашлицата, може да се назначат и додатни иследувања:
- Бронхоскопија. Со помош на тенка, флексибилна цевка опремена со светлина и камера (бронхоскоп), се гледа градбата и промените во дишното стебло. Може да се земе и биопсија од лигавицата на дишните патишта (мукоза), за да проследат какви било абнормалности.
- Риноскопија. Со помош на фибероптичен апарат (риноскоп), може да се види внатрешноста на носните шуплини, синусите и горниот дел на дишните патишта.
ДЕЦА
Кај децата најчесто се реализираат РТГ на белите дробови и спирометрија кај поголемите деца, при постоење на хронична кашлица.
Повеќе информации се добива со:
- РТГ на белите дробови и синусите
- Компјутеризирана томографија
- Спирометрија
- Алерголошки тестови
(продолжува)
◊◊◊◊◊◊◊
ПОВЕЌЕ СТРУЧНИ ТЕКСТОВИ ОД ПРИМ. Д-Р СОЊА ПЕТРОВСКА
ПРОЧИТАЈТЕ НА СЛЕДНИОВ
ЛИНК
