Според Американската академија за педијатрија, децата не треба да поминуваат повеќе од еден час дневно пред екрани. Но, во свет во кој владее технологијата, времето пред екранот е многу тешко да се ограничи. Затоа тинејџерите се порано стануваат зависни од телефони.
Психологот Лиза Дамур не е поборник за целосно укинување на екраните од животот на децата. Таа вели дека се е во рамнотежата и границите. Дамур споделува совети како да го регулирате времето поминато пред екран доколку имате тинејџер дома.
“Родителите често ме прашуваат какво правило би им поставила на моите деца кога е технологијата во прашање. Знам точно што би било – нема технологија во спалната соба”, вели таа.
Дамур препорачува телефоните, таблетите, телевизорите и компјутерите да се тргнат од спалните соби.
„Прво, тие ќе спијат подобро ако го направиме тоа. Знаеме дека постои голема врска помеѓу квалитетниот сон и квалитетното ментално здравје. Второ, мислам дека е важно да ги научиме децата да не користат уреди зад затворени врати бидејќи сè што се случува на нив може да биде јавно“, објаснува Дамур.
На крајот, таа вели дека врз основа на сопственото искуство, видела дека најлошите работи поврзани со технологијата се случуваат доцна во ноќта.
„Околу еден по полноќ, сопирачките се слаби, а импулсите се силни. Затоа мислам дека недостигот до технологија во текот на ноќта е нешто што може да им помогне на тинејџерите да останат на вистинскиот пат и да не прават нешто што не сакаат да го прават. “, заклучува таа.
