Како децата се развиваат и созреваат во зрелоста, нивниот однос со родителите се менува. Сепак, некои родители тешко ја прифаќаат оваа промена и несвесно продолжуваат да ги гледаат своите возрасни деца како да се сè уште деца. Иако нивните намери потекнуваат од љубовта, одредени однесувања може да предизвикаат чувство на непочитување и да ги оддалечат од децата. Еве за кои постапки станува збор.
- Критикување на нивните животни избори
Родителите често коментираат за одлуките на возрасните деца поврзани со кариерата, селењето или врските, изразувајќи сомнеж или несогласување. Иако тоа може да произлегува од загриженост, возрасните сакаат нивните родители да ги почитуваат нивните избори, дури и ако не ги одобруваат.
„Многу возрасни родители се чувствуваат неважни и бескорисни, па несвесно нудат несакан совет за да ја задржат својата улога во животот на нивните деца“, вели терапевтот Курт Смит. Критики како „Требаше да се справиш поинаку“ или „Дали си сигурен дека си со вистинската личност?“ може да создаде впечаток дека родителите не веруваат во способноста на нивните деца да донесуваат сопствени одлуки.
- Споредување со другите
Родителите понекогаш ги споредуваат своите деца со браќа и сестри, братучеди, па дури и пријатели, не сфаќајќи колку тоа може да биде болно. Возрасните деца можат да развијат чувство дека никогаш не се доволно добри во очите на нивните родители. Клиничкиот психолог Ребека Шраг Хершберг за Care нагласува дека живееме во култура која ја поттикнува конкуренцијата, а родителите честопати несвесно запаѓаат во оваа шема.
„Секогаш ќе има некој кој е попаметен, поталентиран или попослушен од вашето дете, но споредбите никогаш не се од помош“, истакнува Хершберг. Ваквите споредби можат да ја нарушат самодовербата и да создадат чувство дека родителите не ја ценат нивната уникатност.
- Поништување на нивните чувства
Кога возрасните деца ги изразуваат своите емоции, родителите понекогаш може да ги отфрлат како „претерување“ или „драма“, не сфаќајќи колку тоа може да биде штетно. Според психологот Јоника Веб, родителите кои ги минимизираат емоциите на своите деца често имаат нарушено разбирање на чувствата и не знаат како правилно да ги поддржат.
„Некои родители ги гледаат емоциите како нешто што може да се контролира или дури и како лошо однесување што треба да се коригира“, пишува Веб за Psychology Today. Децата кои растат во таква средина често учат да ги потиснуваат своите емоции, што може да доведе до емоционално запоставување и проблеми во зрелоста.
Иако родителите можеби немаат намера да ги повредат своите возрасни деца, нивното однесување може да има долготрајно влијание. Препознавањето на овие обрасци е првиот чекор кон поздрава и поисполнета врска, заснована на почит и меѓусебно разбирање.
