Разликата меѓу фантазијата и лажењето децата ја учат постепено. Меѓутоа, пред шестата година, свесноста за тоа што е реално, а што е измислено, не е целосно развиена. Затоа за родителите е важно понекогаш да се соживеат со детскиот свет и да не веруваат во сето она што им го кажуваат. Децата имаат речиси неограничен капацитет за фантазија и нема потреба за загриженост кога ја користат. Сосема е во ред малите деца да измислуваат работи. Сепак, кога малку ќе пораснат, добро е да ги насочите кон реалноста.
Како да му помогнете на детето?
Еден од начините да му помогнете на детето да ја сфати разликата помеѓу фантазијата и реалноста, е да му поставувате прашања кои откриваат дека нешто е измислено. На пример прашајте го детето: „Но, како тоа навистина се случило?„ Со тоа ќе му кажете дека е во ред детето да фантазира, но вие сте свесни дека тоа не е вистина. Во тој случај детето нема да биде загрижено за своите измислени приказни, но нема да има ниту причини да измислува нови.
Фантазија и лага
Сепак, многу е важно да се разликува фантазијата од реалноста. Но, поважно е да ја знае разликата меѓу фантазијата и лагите. За разлика од измислените приказни карактеристични за малите деца (каде биле, што виделе итн), лажењето е намерно избегнување на вистината. Една од највообичаените лаги меѓу децата е да одбиваат да признаат дека нешто направиле.
Истражување во Канада
Според истражување направено во Канада, децата најмногу лажат на 12 годишна возраст. Причина за тоа се големите промени во развојот низ кои поминуваат, па затоа многумина одлучуваат да лажат. Не е вообичаено детето да заглави во лагите, но искреноста првенствено се развува во семејниот живот. Родителите треба да инсистираат на вистина од своето дете, но исто така и тие да ја кажуваат. Треба да му покажат на детето дека не е страшна работа ако се зборува вистината.