Родителите кои поставуваат три прашања воспитуваат емоционално стабилни деца

Меѓу најефикасните алатки што родителите ги имаат на располагање се прашањата. Поточно, три специфични прашања кои, според психолозите, можат да имаат силно позитивно влијание врз емоционалната стабилност на детето.

Родителството во современото општество вклучува бројни предизвици, но и зголемување на експертското знаење за тоа што навистина им помага на децата да развијат здрави емоционални основи. Меѓу најефикасните алатки што родителите ги имаат на располагање се прашањата. Поточно, три специфични прашања кои, според психолозите, можат да имаат силно позитивно влијание врз емоционалната стабилност на детето.

Експертите за развој на децата нагласуваат дека секојдневните разговори, особено оние во кои родителот покажува искрен интерес за емоционалната состојба на детето, помагаат во создавање безбеден однос и го поттикнуваат развојот на емоционалната интелигенција. Истражувањето на психологот Џон Готман, еден од најпочитуваните авторитети во областа на семејните односи, покажало дека таканаречениот „коучинг за емоции“, стил на родителство кој вклучува препознавање, именување и заедничко решавање на емоциите, придонесува за поголема емоционална стабилност и отпорност кај децата на долг рок.

Следат три прашања кои, според резултатите од неколку студии, можат да играат клучна улога во градењето емоционално здрав однос помеѓу родителот и детето.

„Што чувствуваше денес?“

Ова навидум едноставно прашање всушност има длабоко значење. Го охрабрува детето да ги препознае и именува сопствените емоции, што е првиот чекор во развивањето на емоционалната писменост. Наместо вообичаените прашања како „како беше на училиште“, овој пристап го нагласува емоционалното искуство, а не само настаните.

Експертите препорачуваат родителите, особено со помладите деца, да користат конкретни примери за да стимулираат разговор. На пример, „Дали беше среќен, тажен, возбуден денес?“ На овој начин, децата учат полесно да ги препознаваат нијансите на чувствата и да зборуваат за нив без срам или непријатност.

„Што ти беше тешко денес?“

Со поставувањето на ова прашање, родителот испраќа порака дека е во ред да се зборува за тешкотиите и дека неуспесите не се нешто од што треба да се срамите. Истражувањата покажуваат дека децата кои имаат можност отворено да зборуваат за предизвиците развиваат повисоко ниво на отпорност и полесно се справуваат со стресот.

Родител кој редовно го поставува ова прашање му помага на детето да воспостави здрав однос со непријатните емоции и ситуации, го учи како да ги препознае, да ги разбере и постепено да научи да управува со нив.

„Дали има нешто за кое сакаш да зборуваш, а не знаеш како да го кажеш?“

Ова прашање отвора простор за она што често останува некажано. Децата понекогаш имаат грижи, стравови или непријатни искуства за кои не знаат како сами да зборуваат во разговор. Кога родителот им нуди можност да разговараат без притисок, дури и ако не знаат точно како да започнат, се поставува основата за меѓусебна доверба и чувство на сигурност.

Според анализата објавена во списанието BMC Pediatrics, родителите кои комуницираат на отворен, емпатичен и ненаметлив начин придонесуваат за намалување на емоционалните и проблемите во однесувањето кај децата и го поттикнуваат развојот на социјални вештини и самодоверба.