Родителите имаат клучна улога во градењето на самодовербата кај децата и нивното воспитување во вистинската насока. Иако ја покажуваат својата грижа со постапки, родителите понекогаш забораваат на влијанието на зборовите врз некоја личност. Зборовите на охрабрување, потврда и „обични“ изрази на љубов играат важна улога во емоционалниот и психолошки развој на детето.
Во продолжение издвојуваме некои од најчестите зборови кои родителите ги мислат, но не им ги кажуваат на своите деца, а навистина би требало тоа да го прават почесто.
„Те сакам без оглед на се“
Децата најдобро напредуваат со љубов и сигурност. Децата кои редовно слушаат афирмации за безусловна љубов покажуваат поголема самодоверба и подобра емоционална регулација, пишува The Times of India. Родителите треба да им дадат до знаење на своите деца дека се сакани, без оглед на нивните успеси или неуспеси, а со тоа создаваат чувство на сигурност и припадност.
„Овде си сигурен/а“
Оние деца кои се чувствуваат безбедно дома и во нивната околина имаат поголема веројатност да развијат здраво емоционално однесување и социјални вештини. Децата понекогаш не се сигурни дали можат отворено да зборуваат за се што им пречи во нивниот дом, па затоа родителите треба да им дадат до знаење дека се наоѓаат во безбеден простор кој им овозможува се што сакаат.
“Верувам во тебе“
Многу деца бараат одобрение од нивните родители, па покажувањето верба во нивните способности и потенцијал може да има големо влијание врз нивната самодоверба. Децата кои чувствуваат дека нивните родители веруваат во нивните способности полесно ќе се соочат со предизвици и ќе истраат во тешкотии. Довербата на родителите во децата е основа за развивање на размислување за раст, кога децата гледаат на трудот како единствен начин до успех.
„Во ред е да се прават грешки“
Децата кои разбираат дека грешките се можности и лекции за учење имаат поголема веројатност да преземаат повеќе ризици и да истражуваат нови идеи без премногу страв од неуспех, пишува The Times of India. Родителите треба да им кажат на децата дека е нормално да се прават грешки и дека тоа ќе ги поттикне да размислуваат двапати и да не ги повторуваат во иднина.
„Ти благодарам што си таков/а каква што си“
Ценењето на децата поради тоа што се, а не само поради нивните достигнувања, им помага да развијат силно чувство на самодоверба. Изразувањето благодарност за нивната индивидуалност поттикнува позитивна слика за себе и почит кон другите. Исто така, ги учи дека и тие треба да ги ценат луѓето околу нив поради нивната единственост, а не само врз основа на нивните успеси или неуспеси.
„Што мислиш за ова?
Децата чии родители редовно бараат допринос и мислење покажуваат подобри вештини за решавање проблеми и севкупно подобри резултати. Воведувањето ваква практика, во која децата се прашуваат за мислење, го поттикнува развојот на критичкото размислување и им помага да се чувствуваат почитувано и како некој да го цени нивното мислење.
„Способен/а си“
Децата кои добиваат позитивна поддршка за нивните способности имаат поголема веројатност да се вклучат во попредизвикувачки задачи и да покажат упорност. Кога нивните родители, но и околината ќе им помогнат да веруваат во сопствениот потенцијал, тие автоматски повеќе ќе веруваат во себе и ќе бидат поспремни да се истакнат.
“Се гордеам со тебе”
Децата чии родители често изразуваат гордост на нивна сметка и ги охрабруваат да бидат тоа што се, имаат поголеми шанси да развијат самодоверба и позитивен поглед на животот. Важно е родителите да ги ценат и слават напорите на своите деца за тие секогаш да се стремат да бидат уште подобри.
