Мајката, заедно со таткото, е најважната личност во животот на детето, но во првите години таа сепак е таа која ги задоволува основните потреби на детето во повеќето случаи. Затоа децата сакаат да ја почестат со големо внимание, кое во стресни ситуации може помалки и да ја фрустрира не само мама, туку и запоставениот тато.
Експертите за детски развој советуваат како да се поставите во оваа ситуација.
- Мајките не треба да ги присвојуваат сите забавни работи
Приврзаноста кон мајката е вообичаена појава во детското растење, но тоа не значи дека таткото е помалку способен за воспитување или дека помалку му се допаѓа на своето дете. Важно е тато да остане смирен и трпелив во овој период. Иако мама може потајно да ужива во ова сценарио, таа не треба да го исклучува тато од родителството и да тврди дека е полесно таа да прави сè сама бидејќи детето претпочита така. Детето на тој начин добива потврда дека мама е навистина најдобра и дека само таа знае што му треба.
Исто така, мајките не треба да ги присвојуваат сите забавни работи околу децата, а помалку интересните да му ги оставаат на таткото, како што е сечењето нокти или миењето после ручекот, бидејќи тоа сигурно нема да го отвори патот кон создавање симпатии кон тато.
- Оддалечете се и дајте им време за зближување
Одвреме-навреме излезете од околината на детето и поттикнете го да се зближи со тато. Детето полесно ќе ја прифати промената ако сте надвор од дома. Кога ќе го оставите детето со таткото не покажувајте загриженост, не се јавувајте постојано и оставете го тато да биде татко на неговото дете.
Таткото на детето ќе прави некои работи поинаку од мајката, и тоа треба да се прифати и да му се даде доверба. Ако се сомневате во одлуките на тато, детето ќе го почувствува тоа и само ќе почне да се сомнева дека тато не прави добра работа. Колку што е можно повеќе, застанете на татковата страна кога се расправа со детето за да му покажете дека мама и тато се тим, подеднакво важни за за детето.
Дајте му поддршка на таткото кој може да се чувствува прилично запоставено и тажно во овие ситуации. Сочувствувајте со него и пофалете го неговиот труд да биде присутен и прифатете ја оваа ситуација кога детето ненамерно, но нетактично го одбива неговото присуство. Потсетете го дека станува збор за фаза и дека е сосема можно, во предучилишна возраст, детето многу повеќе да се сврти кон него.
