Играта е составен и важен дел од детството – не само што им носи радост на децата, туку е и неопходна за нивниот целокупен развој. Без разлика дали станува збор за креативна игра или структурирани активности, играта им помага на децата да научат како да следат инструкции, да чекаат свој ред, да ги слушаат другите и да развиваат важни социјално-емоционални вештини. Дополнително, многу игри ги одвлекуваат децата од екранот, ги мотивираат да бидат активни и да поминуваат време на свеж воздух.
Сепак, и покрај тоа што децата обожаваат да се играат, поразот за нив може да биде тежок, особено кога сè уште не ги развиле вештините да се справат со него. Многу родители не сакаат да гледаат како забава се претвора во солзи. Често помислуваат дека треба да им дозволат на децата да победат, па дури и да „излажат“ во играта за да избегнат сцени. Иако тоа може да функционира на краток рок, губењето во игри и спортови им помага на децата да научат што е потребно за успех и како да се носат со пораз со отпорност и достоинство. Сепак, понекогаш дозволувањето детето да победи во безбедна игра, како друштвена игра, може да биде помалку важно.
Предности од дозволувањето на детето да победи
Иако е природно да се посака детето да победи за да се направи искуството поугодно за сите, постојат ситуации во кои дозволувањето победа може да биде корисно за развојот на детето.
Шебна Осанмох, психијатар, советува пристап базиран на возраста и развојната фаза на детето. „Позитивните искуства со игри и натпревари се важни за децата од 3 до 5 години. Во оваа фаза, честите победи им помагаат да ја изградат самодовербата и да го одржат интересот за играта,“ објаснува Осанмох. „За децата од 6 до 9 години потребно е да се балансира помеѓу победи и порази.“
Осанмох предлага родителите „да внесат фер конкуренција во играта, на пример, со користење на левата рака во спортовите или да им дадат повеќе парчиња во друштвените игри“. Овој пристап им овозможува на децата да доживеат победа преку сопствениот труд, додека играта останува предизвикувачка и забавна.
Правила на игра
Меган Форд, експерт за родителство, препорачува создавање на она што таа го нарекува „куќни правила“, кои сите играчи ги креираат заедно пред почетокот на играта. „Наместо да се стремиме кон ‚праведност‘, која е субјективна за секој играч, целиме на рамнотежа и заедничко разбирање,“ вели Форд.
Ова е особено корисна стратегија кога играат деца од различни возрасти, бидејќи помага да се избегне ривалство помеѓу браќата и сестрите. Форд предлага постарите играчи да предложат како да се модифицира играта за да биде вклучувачка за сите. „Ова помага во процесот на соработка, наместо да предизвика ривалство меѓу децата.“
Пробајте кооперативни игри
Конкурентските игри често доведуваат до победа или пораз, што може да предизвика повредени чувства или конфликти. Поради тоа, семејствата можат да воведат повеќе кооперативни игри, во кои сите играчи работат заедно за да постигнат заедничка цел. Овие игри ја поттикнуваат комуникацијата меѓу врсниците, а акцентот е на тимската работа и креативноста.
За разлика од конкурентските игри, кооперативните игри не зависат од тоа дали некој ќе победи, туку сите играчи заедно се стремат кон успех. Иако кооперативните игри исто така развиваат вештини за решавање проблеми, предноста е што го елиминираат прашањето „дали треба да дозволам детето да победи?“ бидејќи не се базираат на овој принцип.
