Училиштето треба да биде едноставно за децата и родителите, место каде што децата доаѓаат да учат, да се развиваат, да растат и малку по малку да се обликуваат во она што ќе станат подоцна во животот.
Но, таа приказна никогаш не оди сосема глатко. Понекогаш детето се бори со материјалот и учењето, понекогаш комуникацијата помеѓу училиштето и родителите е нејасна. А понекогаш се случува она што најмалку го посакуваме. Детето и наставникот да не го доживеат тој „клик“, туку токму спротивното. Кога ни се чини дека наставникот не е баш најголем обожавател на нашето дете.
Како да препознаете некои знаци дека тоа се случува?
Црвени знамиња
Слушајте дали детето има приговори на наставникот и на кој начин зборува за него. Дали се жали дека наставникот го „има на пик“ или дека подобро се однесува со другите?
Кога ќе ги слушнете сите информации, важно е да промислите дека приказната има две страни, а вие засега добивате само една.
Можеби најобичен повик на наставникот може да го реши проблемот. Можеби ќе дознаете дека вашиот мал ученик не слуша на час колку што треба, па наставникот едноставно повеќе го опоменува поради тоа.
Комуникација
Најдобар начин да се реши секој проблем е преку комуникација. Така да, знаете што да правите. Закажете родителски состанок и без оглед на тоа колку ви е пријатно или непријатно да ја поминете темата, соочете се со наставникот.
Кажете му директно како се чувствува вашето дете, но имајте на ум дека ова не е време за напад бидејќи имате информации само од детската гледна точка. Задолжително прашајте и што може вашето дете да направи за да ја подобри ситуацијата, бидејќи најлесно е да се изречат едностарни обвинувања.
Ако разговорот не помага
Сте направиле разговор со детето, а потоа и со наставникот. Но, имате чувство дека ништо не сте постигнале и дека работите не се мрдаат од мртва точка. Можете да пробате уште нешто.
Прво, можете на детето сето ова да му го прикажете како животна лекција. Имено, во текот на животот сите сме имале можност да соработуваме со луѓе кои не ги сакаме и кои не нè сакале нас, со тешки и напорни карактери. Ова може да биде одличен пример за таква соработка за детето.
Доколку целата ситуација предизвикува преголем стрес кај вашето дете и тој/таа секојдневно страда поради тоа, а имате впечаток дека сепак е до наставникот, следниот чекор е да контактирате со директорот. Можеби постои можност за преместување на детето во друго одделение или други, помалку инвазивни опции.
Но, со оглед дека на сите на прво место треба да е благосостојбата на детето, училиштето секако треба да ги понуди сите можни начини за решавање на проблемот.
